«صبح من» با احکام: فرو بردن آب دهان آغشته به خون لثه و دهان در احکام چه حکمی دارد؟ ایا جایز است که این خون خورده شود و نجس نخواهد بود؟ در ادامه پاسخ مراجع دینی در این زمینه را میگوییم که اکثرا بر یک پاسخ و حکم اتفاق نظر دارند.
آیت الله مکارم شیرازی
خونى که از لثه یا جاى دیگر دهان بیرون مى آید هرگاه در آب دهان حل شود و از بین برود پاک است و فرو بردن آب دهان نیز در این صورت جایز است، ولى عمداً این کار را نکند.
فتوای حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(مدظله) جایز بودن فرو بردن آب دهان بر فرض مذکور هست بنابراین فرو بردن آب دهان به شرط حل شدن خون در آب دهان اشکال ندارد و جایز هست، ولی عبارت پایانی مسأله معنایش این نیست که واجب باشد عمداً فرو نبرد، بلکه معنایش این هست که اگر عمداً فرو نبرد بهتر هست.
آیت الله سیستانی
خونی که از لثه و اجزای داخل دهان بیرون می‌آید، نجس[۴] و فرو بردن آن حرام است و اگر با آب دهان یا غذا و مانند آن در دهان مستهلک شود فرو بردن آن جایز است و تطهیر داخل دهان با مضمضه و مانند آن واجب نیست.
آیت الله خامنه ای
اگر به واسطه پرکردن دندان خون بیاید، اگر زیاد باشد نجس است و باید بیرون انداخته شود و اگر کم باشد و در آب دهان مستهلک شود و از بین برود پاک است و اگر خون خود به خود در داخل دهان از بین برود فضای داخل دهان پاک می باشد.
امام خمینی (ره)
بنابر قول به نجس شدنِ درون اعضا (بواطن) نظیر دهان، اگر دهان بر اثر ملاقات با نجس یا متنجس، نجس شود، با زوال عین نجاست به سبب بلعیدن آن، پاک مى‌گردد. البته فروبردن نجس در صورتى که در آب دهان مستهلک نشود، حرام است.
آیت الله وحید خراسانی
باطن بدن انسان مثل توى دهان و بینى، مثلا اگر خونى از لاى دندان بیرون آید و در آب دهان از بین برود آب کشیدن توى دهان لازم نیست ، ولى اگر دندان مصنوعى در دهان با خون دهان ملاقات کند بنابر احتیاط باید آن را آب کشید.
آیت الله شبیری زنجانی
خونى که از لاى دندانها مى‌آید، اگر به واسطۀ مخلوط شدن با آب دهان از بین برود پاک است ولى احتیاط آن است که آن را فرو نبرند.
آیت الله نوری همدانی
خونی که از لای دندانها می‌آید نجس و خوردن آن حرام است، ولی اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بین برود پاک است، ولی فرو بردن آب دهان در این صورت اشکال دارد.
گردآوری و تنظیم: مجله خبری صبح من
