«صبح من» با دنیای موسیقی: سازهای ایرانی جزو غنی‌ترین و متنوع‌ترین سازهای موسیقی در جهان هستند و هر کدام تاریخچه و صدای منحصر به فردی دارند.
به گزارش مجله‌ی خبری «صبح من»، هر کدام از سازهای ایرانی در موسیقی سنتی و محلی ایران نقش مهمی را ایفا می‌کنند. در ادامه، به معرفی برخی از مهم‌ترین سازهای ایرانی می‌پردازیم.
سازهای زهی (زهی‌های زخمه‌ای و آرشه‌ای)
تار: یکی از معروف‌ترین سازهای ایرانی است که با مضراب نواخته می‌شود و شش سیم دارد.
سه‌تار: شبیه به تار است اما چهار سیم دارد و صدای لطیف‌تری تولید می‌کند.
دوتار: بیشتر در مناطق شرقی ایران مانند خراسان استفاده می‌شود و دو سیم دارد.
کمانچه: یک ساز زهی آرشه‌ای است که در موسیقی سنتی ایرانی نقش مهمی دارد.
رباب: بیشتر در موسیقی شرقی ایران و افغانستان استفاده می‌شود و صدای خاصی دارد.
بیشتر بخوانید:
- آشنایی با انواع کلید در موسیقی
- با انواع آکوردها در موسیقی آشنا شوید
- آشنایی با انواع بافت موسیقی و ویژگی‌های آن‌ها ـ ۲
- آشنایی با انواع بافت موسیقی و ویژگی‌های آن‌ها ـ ۱
- آموزش نت خوانی و نت های موسیقی
- آشنایی با اصطلاحات موسیقی و خوانندگی
- آشنایی با ساز هنگ درام، چه نوع موسیقی‌ای را می‌توان با آن نواخت؟
- با ۶ سبک پر طرفدار موسیقی آشنا شوید
سازهای کوبه‌ای (ضربه‌ای)
تمبک (تنبک): یکی از اصلی‌ترین سازهای کوبه‌ای ایرانی است که با دست نواخته می‌شود.
دف: یک ساز کوبه‌ای دایره‌شکل است که در موسیقی عرفانی و سنتی استفاده می‌شود.
دایره: شبیه به دف است اما کوچکتر و سبک‌تر.
نقاره: نوعی طبل کوچک است که معمولاً در مراسم و جشن‌ها استفاده می‌شود.
سازهای بادی
نی: یک ساز بادی قدیمی است که در موسیقی سنتی ایرانی بسیار استفاده می‌شود.
سرنا: بیشتر در مراسم شاد و جشن‌ها نواخته می‌شود و صدای بلند و رسایی دارد.
قره‌نی: نوعی ساز بادی با صدای بم است که در موسیقی محلی استفاده می‌شود.
سازهای زهی-کوبه‌ای
سنتور: یک ساز زهی-کوبه‌ای است که با دو مضراب چوبی نواخته می‌شود و صدای دلنشینی دارد.
سازهای دیگر
عود (بربط): یک ساز زهی قدیمی است که در موسیقی عربی و ایرانی استفاده می‌شود.
قیچک: یک ساز زهی آرشه‌ای با صدای خاص که بیشتر در موسیقی محلی استفاده می‌شود.
