«صبح من» با دانش موسیقی: «عود» و «نی» دو ساز سنتی و محبوب در موسیقی ایرانی هستند که هر کدام ویژگیهای منحصر به فرد خود را دارند دارند.
به گزارش مجلهی خبری «صبح من»، «عود» و «نی» هر دو از سازهای مهم و محبوب در موسیقی ایرانی هستند، اما از نظر شکل، نحوه نواختن، صدادهی و کاربرد با هم تفاوتهای زیادی دارند. انتخاب بین این دو ساز به سلیقه شخصی، سبک موسیقی مورد علاقه و هدف نوازنده بستگی دارد اما همنوازی بین آن دو بسیار دلنشین است. در ادامه به تفاوتهای اصلی این دو ساز اشاره میکنیم:
شکل و ساختار

عود: عود یک ساز زهی ـ زخمهای است که بدنهای گلابیشکل و دستهای کوتاه دارد. روی بدنه عود با پوست حیوانات (معمولاً پوست بره) پوشیده شده است.
نی: نی یک ساز بادی است که از یک ساقه نی ساخته میشود و معمولاً دارای شش سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت است.
بیشتر بخوانید:
- آشنایی با انواع سازهای ایرانی
- آشنایی با انواع کلید در موسیقی
- با انواع آکوردها در موسیقی آشنا شوید
- آشنایی با انواع بافت موسیقی و ویژگیهای آنها ـ ۲
- آشنایی با انواع بافت موسیقی و ویژگیهای آنها ـ ۱
- آموزش نت خوانی و نت های موسیقی
- آشنایی با اصطلاحات موسیقی و خوانندگی
- آشنایی با ساز هنگ درام، چه نوع موسیقیای را میتوان با آن نواخت؟
روش نواختن
عود: با استفاده از مضراب (زخمهای فلزی یا پلاستیکی) نواخته میشود. نوازنده با زخمه زدن به سیمها، صدا تولید میکند.
نی: با دمیدن هوا از طریق دهانه نی نواخته میشود. نوازنده با انگشتان خود سوراخها را باز و بسته میکند تا نتهای مختلف تولید شود.
تعداد سیمها
عود: معمولاً ۱۱ یا ۱۲ سیم دارد که به صورت جفت (دو به دو) تنظیم میشوند.
نی: هیچ سیمی ندارد و صدا از طریق عبور هوا از داخل ساقه نی تولید میشود.

صدادهی
عود: صدای عود گرم، نرم و پرطنین است و برای اجرای قطعات عرفانی و کلاسیک مناسب است.
نی: صدای نی شفاف، نرم و لطیف است و بیشتر در موسیقی محلی و عرفانی استفاده میشود.
کاربرد و سبک موسیقی
عود: بیشتر در موسیقی کلاسیک ایرانی و عربی استفاده میشود و قابلیت اجرای تکنیکهای پیچیده را دارد.
نی: بیشتر در موسیقی محلی، عرفانی و مراسم مذهبی استفاده میشود و برای اجرای قطعات ساده و احساسی مناسب است.

وزن و اندازه
عود: وزن بیشتری دارد و اندازه آن بزرگتر است.
نی: وزن کمتر و اندازه کوچکتری دارد، بنابراین حمل و نقل آن راحتتر است.
تکنیکهای نوازندگی
عود: به دلیل داشتن سیمهای بیشتر و ساختار خاص، تکنیکهای متنوعتری مانند ویبره، تکیه و انواع مضرابزنی در آن امکانپذیر است.
نی: تکنیکهای نوازندگی نی سادهتر است و بیشتر بر روی آرامش و احساس تأکید دارد.