تصاویری از حیات وحش؛ گرگ‌های خاکستری ـ بخش نخست

اختصاصی «صبح من»؛ گرگ‌ها و انسان‌ها روابط پیچده‌ای دارند. ما در اغلب داستان‌ها از «گرگ بد بزرگ» سخن می‌گوییم اما همواره مجذوب این پستاندار باهوش وحشی و در عین حال اجتماعی هستیم.

به گزارش «صبح من» به نقل از treehugger، گاهی افسانه‌های موجود درباره‌ی گرگ‌ها، سوءتفاهم‌هایی برای مردم ایجاد می‌کند. گرگ‌ها می‌توانند خطرناک باشند اما حمله‌ی آنها به انسان‌ها به ندرت اتفاق افتاده است زیرا به طور عمده، انسان را طعمه قرار نمی‌دهند.

معمولا واژه‌ی «گرگ» به گرگ‌های خاکستری اطلاق می‌شود که گسترده‌ترین نوع این موجودات هستند. دانشمندان گرگ‌ها را به ۸ تا ۳۸ زیرگونه تقسیم می‌کنند؛ شبح قطب شمال، گرگ شرقی، گرگ قرمز، گرگ شمالی تاندرا، گرگ هیمالیا، گرگ عربی صحرا، گرگ هندی، گرگ طلایی آفریقا و … از جمله این موارد هستند.

حتی با وجود تنوع موجود، گرگ‌های امروزی بسیار کمتر و کم تنوع‌تر از گذشته هستند. سوابق فسیل‌های موجود از گونه‌های گرگ مانند نشان دهنده‌ی این امر است. با این حال علاوه بر انقراض طبیعی گرگ‌ها، انسان‌ها نیز گونه‌های مختلفی از این جانور را با شکنسجه و آزار و اذیت و کشتار، از بین برده‌اند. از جمله این گرگ‌ها می‌توان به گرگ سیاه فلوریدا، گرگ دشت بزرگ، گرگ دره می سی سی پی و گرگ سیسیلی نام برد.

فسیل‌هایی از گرگ‌های وحشتناک که شباهت زیادی به گرگ‌های خاکستری دارند، وجود دارد. با این حال در اوایل سال ۲۰۲۱ دانشمندان با کمک توالی «دی‌ان‌ای» به نتایج جالبی دست یافتند. گرگ‌های خاکستری و گرگ‌های وحشتناک فقط پسرعموهای بسیار دور هم هستند!

گرگ‌های خاکستری معمولا در دسته‌های ۶ تا ۱۰ نفره زندگی می‌کنند که توسط یک جفت غالب، رهبری می‌شوند. شاید شنیده باشید که به رهبران این گروه «گرگ آلفا» می‌گویند که رهبری گروه را به عهده می‌گیرند. اما کارشناسان بر این باورند که اصطلاح «گرگ آلفا» اکنون منسوخ شده است. آنها در حقیقت فقط والدین گروه هستند و دیگر اعضا، فرزندان آنها هستند.

در حقیقت «آلفا» به معنای رقابت با دیگران و تبدیل شدن به گرگ برتر در یک نبرد یا مسابقه است که در نهایت به هدایت گله منتهی می‌شود.

گرگ‌های خاکستری بالغ، می‌توانند به تنهایی زنده بمانند اما آنها موجوداتی بسیار اجتماعی و خانواده دوست هستند.

گرگ‌های قرمز و خاکستری سالی یک بار در اواخر زمستان و یا اوایل بهار، تولید مثل می‌کنند. آنها معمولا چهار تا شش توله به دنیا می‌آورند که شدیدا به مادرشان وابسته هستند. آنها در ده ماهگی به بلوغ می‌رسند.

گرگ‌ها معمولا در شب زوزه می‌کشند اما بر خلاف تصور رایج، این صدای زوزه، ربطی به ماه ندارد. آنها پیام‌هایی را از راه دور به گرگ‌های دیگر می‌رسانند؛ شاید گرگ‌هایی در فاصله‌ی ده مایلی بتوانند صدای زوزه‌ی آنها را بشنوند. در حقیقت گرگ‌ها با این کار کمک می‌کنند تا اعضای دسته راحت‌تر جمع شوند یا از قلمرو دفاع کنند. گرگ‌ها همچنین صداهایی مانند  غرغر، ناله و پارس کردن هم ایجاد می‌کنند.

نکته‌ی جالب اینکه گرگ‌ها از زبان بدن هم کمک می‌گیرند و با ارتباط چشمی با یکدیگر در طول شکار، می‌توانند شکاری گروهی داشته باشند.

بویایی گرگ‌ها نیز بسیار قوی است.

در بخش دوم این گزارش، جزییات بیشتری از زندگی گرگ‌ها خواهید خواند. با ما همراه باشید.