آشنایی با اعضای خانواده‌ی منظومه‌ی شمسی

تعطیلات روی مریخ ـ بخش دوم

کد خبر : 64339
09 آبان 1403 - 16:00

دو قمر مریخ به نام‌های «فوبوس» و «دیموس»، تکه سنگ‌هایی به شکل سیب زمینی‌های پر از حفره هستند. این قمرها در اصل سیارک‌‌هایی بودند که بعدا در مداری به دور مریخ گرفتار شده و حالا به دور آن می‌چرخند.

«صبح من» با نجوم: در بخش اول تعطیلات روی مریخ، با جوّ، فصل‌ها، آب و هوا، جاذبه بر روی مریخ و … آشنا شدیم، در این بخش، درباره‌ی مریخ بیشتر خواهیم خواند.

به گزارش مجله‌ی خبری «صبح من»، کلاهک‌های یخی، مناطق اطراف قطب‌های شمال و جنوب را در مریخ فرا گرفته است. لایه‌های یخ و غبار در قطب شمال، کیلومترها ضخامت دارند. در زمستان، این ناحیه تقریبا به مدت شش ماه، تاریک است. شبنم و برف از جنس دی اکسید کربن، یخ را می‌پوشاند اما در تابستان از بین می‌برد.

کوه‌های اُلمپ

بزرگترین آتشفشان‌ها در تمام منظومه‌ی شمسی، کوه‌های اُلمپ هستند. ارتفاع این کوه‌ها ۳۴ کیلومتر است و به نام خانه‌ی الهه‌های یونانی در بالای کوه‌ها نامگذاری شده است. میلیون‌ها سال پیش، این کوه‌های آتشفشانی به مرور با فوران سنگ‌های مذاب از دهانه‌شان رشد کرده‌اند.

فوبوس

فوبوس با ۲۷ کیلومتر طول، قمر بزرگتر است و هر ۷٫۵ ساعت یک بار به دور مریخ می‌چرخد. این قمر هر روز سه بار در آسمان مریخ، طلوع و غروب می‌کند.

آپورچونیتی

ربات‌های زمین‌شناسی دوقلو در سال ۲۰۰۴ به دو سمت مخالف مریخ رسیدند. این دو ربات حرکت کرده و از ابزارها و دوربین‌های مختلفی برای مطالعه‌ی سنگ‌ها و خاک مریخ استفاده کرده‌اند. آپورچونیتی بیش از ۱۹ کیلومتر در سطح مریخ حرکت کرده و ضمن تحلیل درباره‌ی حفره‌ها، شواهد وجود آب در مریخ را نیز بررسی کرد.

دره‌های مارینریز

این رشته دره‌ها از مرکز سیاره می‌گذرند. این دره‌ها ۳٫۵ میلیارد سال پیش، با کشیده شدن و شکافتن پوسته‎‌ی مریخ به وجود آمدند. فرسایش باد و آب، دره‌ها را به طول ۴۰۰۰ کیلومتر و عمق ۸ کیلومتر رسانده است.

در بخش‌های بعدی نجوم «صبح من»، به معرفی سیاره‌های غول‌پیکر منظومه‌ی شمسی خواهیم پرداخت.