مجلهی خبری «صبح من»: ماه، همراه همیشگی زمین در فضاست. ماه که اندازهاش، یکچهارم زمین است، دور زمین میچرخد و در حرکت انتقالی زمین نیز همراه ماست. ماه، همزمان با چرخش به دور زمین، دور محور خود نیز میچرخد و به همین دلیل، همیشه یک جهت ماه به طرف ماست. درخشش ماه در اثر انعکاس نور خورشید است. این کرهی سرد و صخرهای و خالی از زندگی، تنها جایی ـ به جز زمین ـ است که انسان به آن پا گذاشته است.
رصد ماه
ماه بزرگترین جسم فضایی آسمان شب است و به همین دلیل، به راحتی میتوان آن را از روی زمین تشخیص داد. رصدگران قدیم، بخشهای تاریک و مسطح سطح ماه را به اشتباه، دریا تصور میکردند و آنها را «ماریا» که در زبان رصدگران قدیمی به معنای «دریا» بود، نامیدند. نواحی روشنتر، صخرههای پیرتر و بلندتر هستند.
تغییرات ماه
تغییرات شکل ماه، به دلیل میزان نوری است که از خورشید دریافت میکند. در یک مقطع زمانی، خورشید، ماه را کاملاً روشن میکند و در یک مقطع زمانی دیگر، فقط قسمتی از آن را روشن میکند و در مقطعی دیگر، هیچ نوری به ماه نمیتابد. این تغییرات تابشی، سبب تغییرات شکل ماه میشود. یک چرخهی کامل تغییرات ماه، ۲۹/۵ روز طول میکشد.
خسوف
وقتی زمین میان ماه و خورشید قرار بگیرد، مانع رسیدن نور خورشید به ماه میشود. در این موقعیت، سایهی زمین، روی ماه میافتد و «خسوف» رخ میدهد. در حالت خسوف، ماه دیده نمیشود؛ بلکه سرخ میشود.
افسانههای ماه
بسیاری از فرهنگها، افسانههایی دربارهی ماه دارند. بعضیها اعتقاد دارند که ماه کامل، میتواند انسان را دیوانه کند و برخی معتقدند ماه از پنیر ساخته شده و خسوف به این علت رخ میدهد که یک حیوان، ماه را درسته میبلعد!
در این مطلب، با برخی از دانستنیهای مربوط به ماه آشنا شدیم. در چهارشنبهی آینده، دانستنیهای بیشتری دربارهی ماه خواهیم آموخت. همراه ما بمانید!
بخش پیشین:
- آشنایی با خانوادهی پرجمعیت زمین؛ منظومهی شمسی و سیارههای آن
- آشنایی با خانوادهی پرجمعیت زمین؛ منظومهی شمسی و سیارههای آن ۲
- خانهی ما، «زمین»، دارای چه ویژگیهایی است؟ (بخش اول)
- خانهی ما، «زمین»، دارای چه ویژگیهایی است؟ (بخش دوم)