مجله‌ی خبری «صبح من»: «ریچل هالیس» یکی از نویسندگان کتاب‌های پرفروش «نیویورک تایمز» و «یو.اس.ای.تودی» هست. او مجری یکی از پربازدیدترین برنامه‌های اینترنتی و یکی از معروف‌ترین سخنران‌های انگیزشی جهان است که به عنوان یکی از نویسنده‌های پرفروش و دارای سبک زندگی تأثیرگذار، طرفداران بی‌شماری را در سراسر جهان دارد.
در صورت استقبال شما عزیزان، قصد داریم برش‌هایی از نوشته‌های انگیزشی «ریچل هالیس» را برای شما قرار دهیم. برای داشتن به یک برنامه‌ی بدون شرمساری برای رسیدن به هدف، سلسله مطالب انگیزشی «صبح من» را دنبال کنید.
دوست دارم همین الان این سوال را از خود بپرسید که منظور از یک هدف چیست؟ همان کاری است که می‌توانید انجام دهید تا شما را هرچه سریع‌تر به تصویری برساند که از ده سال دیگر خود در ذهن دارید.
برای رسیدن به هدف، باید دو چیز را برای خود شفاف‌سازی کنید:
- ویژگی‌ها و جزییات آن هدف چه هستند؟
- معیار سنجش پیشرفت شما چیست؟
این که «دوست دارم وزنم را کم کنم» هدف واضح و مشخصی نیست. آیا می‌خواهید دو کیلو وزن کم کنید یا صد کیلو؟ این جمله کاملا دقیق است. «دوست دارم درصد چربی بدنم به عدد ۲۴ برسد.» یا «دوست دارم ۵۰۰۰ دلار پس‌انداز کنم.»
اینها اهداف مشخصی هستند که به آسانی قابل اندازه‌گیری می‌باشند.
اینکه بنویسید: «دوست دارم وضع مالی‌ام بهتر شود.» جمله‌ی مناسبی نیست. از همین حالا دارید آماده‌ی شکست می‌شوید یا به خاطر کارهای انجام شده به خودتا صرفا نمره‌ی قبولی بدهید اما هیچ ملاک قابل سنجشی برای پیشرفت خود ندارید.
اینکه به جای استفاده از کارت اعتباری بتوانید به صورت نقدی قهوه بخرید صرفا به معنای آن است که «از لحاظ مالی در موقعیت بهتری قرار گرفته‌اید» اما نهایتا قرار است به کدام نقطه برسید؟
اگر هدف شما چیزی معال با جمله‌ی «من دوست دارم ۵۰۰۰ دلار پس‌انداز کنم» باشد، پس باید قید خرید قهوه را بزنید. هدف شما باید قابل اندازه‌گیری باشد. یعنی شما باید بر اساس یک معیاری بتوانید پیشرفت و میزان نزدیک شدن به هدف خود را بسنجید.
تعداد زیادی از افراد می‌گویند، هدف باید در محدوده‌ی زمانی خاصی اتفاق بیفتد اما من این محدودیت را برای اهداف شخصی قبول ندارم زیرا به نظرم شرایط را برای شکست خود فراهم کرده‌اید.
اگر به خود بگویید که باید تا انتهای ماه فوریه به تناسب اندام برسید و اواسط ماه فوریه هنوز به شرایط خوبی نرسیده باشید، خودتان را سرزنش می‌کنید.
منظورم این است که باید در کل عمر خود روی شرایط ایده‌آل نظرتان کار کنید تا به شخصیت محبوب خود برسید. پروسه‌هایی که در کل عمر فرد به انجام می‌رسند، محدوده‌ی زمانی نمی‌طلبند. تنها چیزی که اهمیت دارد این است که به آنها پایبند بمانید.
من به دنبال آرمان‌گرایی نیستم بلکه یکنواختی و ثبات برای من اهمیت دارد. در حال حاضر صرف داشتن هدف برای آینده، کافی نیست. بسیاری از شما احتمالا از قبل خواسته‌های خود را می‌دانید و اگر همین دانستن آنها کفایت می‌کرد، قطعا آن را به نام خودتان ثبت می‌کردید.
باید بدانید چرا تشنه‌ی رسیدن به این هدف هستید؟ و از آن به عنوان اهرم فشاری برای انگیزش خودتان کمک بگیرید تا هیچ گاه تسلیم نشوید.
وقتی آینده‌ی خود را در ذهنتان مجسم می‌کنید، باید بدانید که قرار است به کجا برسید. باید به خودتان انگیزه بدهید تا در مسیر حرکت کنید.
به بیان دیگر، باید چرایی اهداف خود را بدانید. چرا این هدف برای شما اهمیت دارد؟ گفتن این جمله تنها که «میخواهم ثروتمند شوم، چون به نظرم حس و حال فوق‌العاده‌ای دارد» کافی نیست. زمانی این جمله تأثیرگذار می‌شود که یادتان بیاید در دوران کودکی بدون ثروت زندگی کرده‌اید و به خودتان وعده بدهید که در آینده وقتی توانایی کنترل امور را داشته باشید هیچ گاه این گونه زندگی نخواهید کرد. این همان اهرم فشار است.
شما باید بدانید که قرار است به کجا بروید و چرایی خواسته‌های خود را بدانید. اگر مدام حرکت می‌کنید و می‌ایستید و این چرخه چندین بار ادامه دارد و قبلا ۵۰ بار اهداف جدیدتان را عوض کرده‌اید به این دلیل است که چرایی اهداف شما، قدرت کافی ندارد.
شما باید چرایی خواسته‌ی خود را کشف کنید. در غیر این صورت، پیشرفت نخواهید کرد.
