«صبح من» با دانستنی‌های مذهبی: حضرت رقیه(س) در واقعه‌ی عاشورا حدود سه یا چهار سال سن داشت که بعد از شهادت امام حسین(ع) و یارانش در عصر عاشورا به همراه دیگر زنان بنی‌هاشم توسط سپاه یزید به اسیری رفت. ایشان همراه با کاروان اسرا، ابتدا به کوفه برده شدند و پس از آن به سمت شام حرکت نمودند و همراه با دیگر اسرا، اسارت را در خرابه‌های شام سپری کردند.
به گزارش مجله‌ی خبری «صبح من»، واقعه‌ی شهادت جانگداز حضرت فاطمه صغری و یا رقیه(س)، دختر امام حسین(ع) چنین رخ داد:
عصر روز سه‌شنبه در خرابه در کنار حضرت زینب(س) نشسته بود. جمعی از کودکان شامی را دید که در رفت و آمد هستند.
پرسید: «عمه جان! اینان کجا می‌روند؟»
حضرت زینب(س) فرمود: «عزیزم اینها به خانه هایشان می‌روند.»
پرسید: «عمه! مگر ما خانه نداریم؟»
فرمودند: «چرا عزیزم، خانه‌ی ما در مدینه است.»
تا نام مدینه را شنید، خاطرات زیبای همراهی با پدر در ذهن او آمد.
بلافاصله پرسید: «عمه! پدرم کجاست؟»
فرمود: «به سفر رفته.»
بیشتر بخوانید:
- «یکی بود و یکی نبود»؛ زبان حال حضرت رقیه(س) با نوای میثم مطیعی
- (ویدئو) تنها حرمی که روضه‌خون نمی‌‌خواد…
طفل دیگر سخن نگفت. به گوشه‌ی خرابه رفته زانوی غم بغل گرفت و با غم و اندوه به خواب رفت. پاسی از شب گذشت. ظاهراً در عالم رؤیا پدر را دید. سراسیمه از خواب بیدار شد، بار دیگر، سراغ پدر را از عمه گرفت و بهانه‌جویی کرد به گونه‌ای که با صدای ناله و گریه‌ی او، تمام اهل خرابه به شیون و ناله پرداختند.
خبر را به یزید رساندند، دستور داد سر بریده‌ی پدرش را برایش ببرند. رأس مطهر سید الشهدا را در میان طَبَق جای داده، وارد خرابه کردند و مقابل این دختر قرار دادند. سرپوش طبق را کنار زد، سر مطهر سیدالشهدا(ع) را دید، سر را برداشت و در آغوش کشید.
بر پیشانی و لب‌های پدر بوسه زد و آه و ناله اش بلند تر شد؛ گفت: «پدر جان چه کسی صورت شما را به خونت رنگین کرد؟ پدر جان چه کسی رگ‌های گردنت را بریده؟ پدر جان «مَن ذَالَّذی أَیتَمَنی علی صِغَرِ سِنِّیِ» چه کسی مرا در کودکی یتیم کرد؟ پدر جان، یتیم به چه کسی پناه ببرد تا بزرگ بشود؟ پدر جان کاش خاک را بالش زیر سرم قرار می‌دادم، ولی محاسنت را خضاب شده به خونت نمی دیدم.»
دختر خردسال حسین(ع) آن قدر شیرین‌زبانی کرد و با سر پدر ناله نمود تا خاموش شد. همه خیال کردند به خواب رفته. وقتی به سراغ او آمدند، از دنیا رفته بود. شبانه غساله آوردند، او را غسل دادند و در همان خرابه مدفون نمودند.
بسیاری از شیعیان شب و روز سوم محرم را به روضه رقیه(س) اختصاص داده‌اند اما در برخی روایت‌ها پنجم صفر سالروز شهادت حضرت رقیه(س) ثبت شده است.
در ادامه گوش جان می‌سپاریم به مداحی ترکی ـ فارسی «این پا و اون پا نکن بابا…» با نوای حاج مهدی رسولی:
