مجله‌ی خبری «صبح من»: «ریچل هالیس» یکی از نویسندگان کتاب‌های پرفروش «نیویورک تایمز» و «یو.اس.ای.تودی» هست. او مجری یکی از پربازدیدترین برنامه‌های اینترنتی و یکی از معروف‌ترین سخنران‌های انگیزشی جهان است که به عنوان یکی از نویسنده‌های پرفروش و دارای سبک زندگی تأثیرگذار، طرفداران بی‌شماری را در سراسر جهان دارد.
در سلسله مطالب برگرفته از کتاب «شرمندگی تا کی دختر؟» با ریچل هالیس همراه بودیم تا راه‌های غلبه بر موانع برای رسیدن به هدف را دنبال کنیم. در این بخش، ریچل به این مطلب می‌پردازد که بهانه‌های دست‌وپاگیر، نباید مانع رسیدن به هدف شود.
«این کار قبلا انجام شده است» این یکی از همان بهانه‌هایی است که همه‌ی ما به آن متوسل می‌شویم. درست است؟ ما به زندگی، کار یا صفحات مجازی دیگران نگاه می‌کنیم و اجازه می‌دهیم موفقیت‌های آنها مانع از پیشرفت فردی خودمان شود. مثلا نگارش کتاب مورد علاقه‌مان، راه‌اندازی کسب و کار جدید، راه‌اندازی فلان اپلیکیشن و یا فعال کردن موسسات غیردولتی را متوقف می‌کنیم فقط به این دلیل که شخص دیگری قبلا این کار را انجام داده است.
البته که انجام شده است اما هر کاری قبلا انجام شده است. صادقانه بگویم هر آنچه را که به نظر شما جالب یا خوب می‌آید و دوست دارید امتحان کنید، قبلا انجام شده است. پس چرا به این نوع بهانه اجازه می‌دهیم که در پروسه‌ی پیگیری اهدافمان، ما را دلسرد کند.
چرا به جای آنکه موفقیت‌ها و خلاقیت دیگران را به عنوان یک نشانه‌ی خوب برای پیگیری اهدافتان تلقی کنید، تصمیم می‌گیرید که آن فرصت را نوعی رقابت در نظر بگیرید و ترجیح دهید تا زمانی که تنوانید به خوبی رقیبتان ظاهر شوید، سمت آن نروید!
یک ضرب‌المثل چینی بسیار نغز می‌گوید: «بهترین زمان برای کاشت یک درخت، ۲۰ سال قبل بوده است. زمان بعدی مناسب، همین الان است.»
اینکه شما می‌توانید کاری را به خوبی انجام دهید یا خیر، اهمیتی ندارد چراکه تقریبا هر چیزی را می‌توان یاد گرفت. موضوع مهم این است که آیا به اندازه‌ی کافی تواضع دارید تا دوران شکست را تحمل کنید و نهایتا به موفقیت برسید؟
مهارت عالی در هنر نویسندگی یا عکاسی یا ایروبیک و یا هر هنر قدیمی دیگر،به مرور زمان یاد گرفته می‌شود و ارتقا می‌یابند اما اگر نقطه‌ی شروع را هیچ وقت آغاز نکنید، به هیچ عنوان نمی‌توانید به اهداف ایده‌آل خود دست پیدا کنید.
ما نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم که آیا شما می‌توانی از خط پایان عبور کنی یا نه چرا که هنوز آماده‌ی مسابقه نشده‌ای. شما از چیزی که هنوز تلاشی برای آن نکرده‌اید، انصراف می‌دهید چراکه تصورتان این است که نمی‌توانید به اندازه‌ی فلان شخص به موفقیت برسید اما این بهانه، ارتباط به مهارت شما ندارد بلکه مربوط به ترس شماست. این نوع ترس، از راه‌های مختلف خود را نشان می‌دهد.
از شما خواهش می‌کنم به دنبال اهدافی باشید که با ماهیت شما تطابق داشته باشد. به من اجازه دهید تا حقایق مربوط به آن را آشکار سازم.
از این می‌ترسید که عملکرد افتضاحی داشته باشید چون قبلا آن کار را انجام نداده‌اید؟ اجازه دهید همین حالا شما را از شر این نوع ترس، رها کنم. عملکرد شما افتضاح خواهد بود. همه‌ی مبتدی‌ها همین طور هستند چون اگر استعداد درونی و مخفی برای پیگیری اهداف مورد نظر خود داشته باشید، خیلی قبل‌تر از اینکه به فکر چنین هدفی باشید، معلم متعهد و باتجربه‌ی شما آن استعداد را درونتان کشف می‌کرد.
پس شما متحمل هیچ نوع فشاری نیستید که باید همین حالا در بهترین حالت ممکن از مرحله‌ی رسیدن به اهدافتان باشید و می‌توانید خوش باشید و برای دستیابی به موفقیت‌های بهتر، تلاش کنید. نمودار پتانسیل شما برای پیشرفت، به صورت تصاعدی بالا می‌رود.
در بخش بعدی بیشتر از بهانه‌هایی که بر سر راه رسیدن به اهداف قرار دارند خواهیم گفت… .
