«صبح من» با مسائل حقوقی: جرم سرقت ادبی یکی از مسائلی است که در حوزه حقوق ایران و حقوق جهانی مورد توجه واقع شده است. سرقت ادبی به معنای استفاده از اثری ادبی بدون اجازه صاحب اثر و با نشان دادن آن به عنوان اثر خود است.
به گزارش مجلهی خبری «صبح من»، بنا بر تعریف کمیتهی اخلاق نشر، به استفادهی غیرعمدی، عمدی و یا بیملاحظه از ایدهها، عبارات، کلمات و یا استنادات و ادعاهای دیگران بدون توضیح، قدردانی و استناد درست به صاحب اثر یا ایده، سرقت ادبی یا علمی گفته میشود.
سرقت ادبی به دو نوع اصلی تقسیم میشود.
۱ـ سرقت ادبی مستقیم
سرقت ادبی مستقیم به معنای استفاده از اثری ادبی بدون اجازه و صاحبانه است. به عنوان مثال، انتشار کتاب یا مقالهای که به صورت کاملاً یا جزئی از اثر دیگری تهیه شده باشد.
۲ـ سرقت ادبی غیرمستقیم
سرقت ادبی غیرمستقیم به معنای استفاده از اثری ادبی با اصلاح یا تغییراتی کوچک است. به عنوان مثال، استفاده از یک پاراگراف یا جملهای از یک اثر دیگر با اضافه کردن تغییرات کوچک به آن.
مجازات جرم سرقت ادبی
سرقت ادبی علاوه بر جنبه کیفری از جنبه حقوقی نیز قابل پیگیری است:
از جنبه کیفری، میتوان فرد مرتکب سرقت ادبی را در دادسرای عمومی و انقلاب تحت تقیب قرارداد. عنصر مادی جرم سرقت ادبی عبارتست: از عمل مرتکب که شامل نشر، پخش وعرضه اثر می باشد.
عنصر قانونی جرم سرقت ادبی ماده ۲۳ قانون حمایت از مولفان، مصنفان و هنرمندان: «هرکس تمام یا قسمتی از اثر دیگری را که مورد حمایت این قانون است به نام خود یا به نام پدیدآورنده، بدون اجازه او یا به عمد به نام شخص دیگری غیر از پدیدآورنده، نشر یا پخش یا عرضه کند به حبس تادیبی از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.»
سرقت ادبی علاه بر جنبه کیفری از نظر حقوقی نیز قابل پیگیری است و شخص ذینفع میتواند پس از صدور کیفرخواست و ثبت پرونده در دادگاه کیفری دادخواست مطالبه ضرر و زیان ناشی از جرم سرقت ادبی را با جلب نظر کارشناس به همان دادگاه کیفری ارائه دهد و به این دادخواست همزمان با جنبه کیفری جرم رسیدگی میگردد.
اخبار «صبح من» را در بله و ایتا دنبال کنید:
کانال «صبح من» در بله:
https://ble.ir/sobheman
کانال «صبح من» در ایتا:
https://eitaa.com/Sobheman