«صبح من» با دانستنی‌ها: فرقی نمی‌کند مدیر یک شرکت بزرگ باشید یا کشاورز، عشق و علاقه به کار و حرفه‌تان است که راه موفقیت به خصوص در مسیر خدمت‌رسانی و رفع نیاز مردم را هموارتر می‌کند.
به گزارش «صبح من»؛ اغلب فکر می‌کنیم موفقیت در شغل، رسیدن به ثروت است. اما واقعیت این است که موفقیت الزاماََ با رسیدن به ثروت تحقق نمی‌یابد.
اگر در جوامع دقیق تر بنگریم متوجه می‌شویم کسانی موفق تر از دیگران هستند که در کنار تلاش و پشتکاری که دارند نسبت به شغل و حرفه خود رضایت قلبی داشته و به امور حرفه‌ای خود با علاقه بیشتری می‌پردازند.
این افراد به خوبی می‌دانند که در کنار اهمیت بالایی که پول و درآمد در زندگی دارد، میزان علاقه و کشش قلبی به حرفه مورد نظر چقدر می‌تواند در موفقیت و تحقق اهداف مؤثرتر باشد؛ فرقی نمی‌کند مدیر یک شرکت بزرگ باشید یا کشاورز، عشق و علاقه به کار و حرفه‌تان است که راه موفقیت به خصوص در مسیر خدمت‌رسانی و رفع نیاز مردم را هموارتر می‌کند.
یوسف هاشمی‌زاده، یکی از افرادی بود که ارزش و اهمیت علاقه‌مندی به کارش را به خوبی درک کرد. او متولد ۱۳۲۷ در روستای چاپارخانه شهرخمام استان گیلان بود که ۹ فرزند دختر و پسر داشت.
به جرأت می‌توان گفت او نابغه‌ای در حرفه شالیکاری محسوب می‌شود که توانست خدمتی ماندگار در تاریخ کشاورزی ایران از خود به‌جای بگذارد.
تاریخچه کشف برنج هاشمی در گیلان
سال ۶۴ بود که یوسف هاشمی‌زاده حین کشاورزی متوجه تفاوت نوعی برنج با سایر انواع آن شد، او با توجه به ذوق و دقتی که در شالیکاری داشت، هنگام برداشت محصول، متوجه شد که برخی خوشه‌ها و دانه‌های برنج، بلندتر و باریک‌تر از انواع بی‌نام دیگر هستند، این کشف او را به جدا سازی انواع کشف شده واداشت.
هاشمی‌زاده، خوشه‌های متفاوت را یک سال نگهداری کرد تا در سال آینده، از آن‌ها بهره گیرد؛ او در سال بعد، اقدام به کشت این ارقام نمود و خزانه‌ای جداگانه برای آن‌ها درنظر گرفت.
او سال‌ها این کار را تکرار کرد تا به میزان شلتوک چشمگیری دست یابد (شلتوک برنجی نارس است که هنوز سفید نشده و سبوس یا پوست قهوه‌ای آن روی آن چسبیده باشد، کشاورزان به این شلتوک‌ها جو هم می‌گویند که هر سال کیسه‌ای از آن را جهت کشت در سال بعد نگهداری می‌کنند.)
این کشاورز خوش ذوق پس از چند سال مداومت درکشت، نهایتاََ به ۱۰ تُن شلتوک دست یافت.
او پس از کشت و برداشت این محصول کیفی، آن را به کارخانه برنج‌کوبی در روستای خود برد. صاحب کارخانه که با دیدن این ارقام خوش قد و قامت به وَجد آمده بود. از او درباره نام و نوع این محصول پرسید، که او در پاسخ گفت این ارقام نامی ندارند. صاحب کارخانه با الهام از نام این کشاورز خوش‌ذوق، این تافته‌های جدابافته را برنج هاشمی نام نهاد.
یوسف هاشمی‌زاده، مقداری از شلتوک‌ها را به برادر خود داد تا او نیز اقدام به کشت این محصول مرغوب در شالیزار خود کند. رفته رفته این ارقام برنج طرفداران زیادی پیدا کرد و به سراسر استان رسید و در مزارع گیلان کشت شد.
تفاوت برنج هاشمی با سایر انواع برنج
برنج هاشمی جزو خوش‌عطرترین و خوش‌پخت‌ترین برنج‌های ایرانی است. شکل ظاهری دانه‌های آن، بلند و قلمی و رنگ آن سفید مایل به کرم رنگ است، این برنج به خوبی رشد می‌کند و بعد از پخت مدت زیادی نرم می‌ماند.
یوسف هاشمی‌زاده کشاورزی روستایی که سواد خواندن و نوشتن را نداشت، او حتی مرکز تحقیقات و علوم آزمایشگاهی هم نداشت اما با اقدام کم‌نظیرش توانست نام خود را در تاریخ کشاورزی کشورمان ماندگار سازد.
این کشاورز چاپارخانه‌ای، روز گذشته در سن ۷۵ سالگی در اثر بیماری چشم از جهان فروبست. راه و تلاشش پر رهرو باد، اما کشورمان کشاورزان مستعد و پرتلاش کم ندارد، کشاورزانی که با دیدن بازارهای اشباع شده از برنج‌های نامرغوب خارجی رنجشان بیشتر می‌شود، رنجی که برای خالی نبودن سفره همه مردم از برنج مرغوب ایرانی متحمل می‌شوند.
این کشاورزان جهادگرانی محسوب می‌شوند که اگر مورد توجه و اعتماد بیشتری قرار گیرند می‌توانند سفره‌های مردم را رنگین‌تر و کشورمان را به خودکفایی در تولید برنج برسانند.
