«صبح من» با دانستنی‌ها: شاید برای شما جالب باشد که بدانید فضانوردان، چگونه در فضا زندگی می‌کنند، تغذیه، خواب و فعالیت‌های بدنی آنها به چه شکلی صورت می‌گیرد و به طور کلی، زندگی در فضا چگونه است؟ قرار است در یک گزارش دو بخشی، به این مطلب بپردازیم. اگر علاقه‌مند به دانستن هستید، مطالب ما را دنبال کنید.
به گزارش مجله‌ی خبری «صبح من»، اولین بار در دوم نوامبر سال ۲۰۰۰، سه فضانورد به ایستگاه فضایی رفتند و ۱۳۸ روز در آنجا اقامت داشتند. در هر زمان، شش فضانورد در ایستگاه فضایی اقامت دارند که شامل زنان و مردان از ملیت‌های گوناگون می‌شود.
فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی ISS (یک ایستگاه فضایی است که با مشارکت بیش از ۱۵ کشور ساخته شده است) که حدود ۳۹۰ کیلومتر از زمین فاصله دارد، زندگی می‌کنند.
این ایستگاه فضایی که همزمان خانه و محل کار فضانوردان است، با سرعت ۲۸ هزار کیلومتر در ساعت، به دور زمین می‌چرخد. فضانوردان به وسیله‌ی فضاپیما بین زمین و ایستگاه فضایی سفر می‌کنند. آنها روزها وقتشان را در ایستگاه فضایی، صرف ساختن و نگهداری از این ایستگاه می‌کنند.
ISS از ۱۸ بخش اصلی تشکیل شده که جداگانه به فضا ارسال شده و در آنجا سر هم شده‌اند. نخستین قطعه‌ها در سال ۱۹۹۸ به هم متصل شدند و اکنون ایستگاه فضایی تقریبا کامل است. ایستگاه فضایی بین‌المللی تقریبا به اندازه‌ی یک زمین فوتبال است و درون آن فضای کافی برای یک خانه با پنج اتاق خواب، وجود دارد.
خانه‌ی دوم
ISS هرچه را فضانوردان برای زندگی نیاز دارد، فراهم می‌کند. یک آشپزخانه‌ی کوچک، وسایل ورزشی و کابین‌هایی برای خواب. کمدهای مخصوصی هم برای وسایل شخصی مانند لباس، کتاب و .. وجود دارد.
جالب است بدانید کارکنان ISS در هر سفر معمولا چند ماه در ایستگاه فضایی اقامت دارند. اما این اقامت، در نوع خود دردسرهایی دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم.
بیشتر بخوانید:
- راهپیمایی فضایی چه خطراتی را برای فضانوردان ایجاد می کند؟
- یک فضانورد، چقدر حقوق می‌گیرد؟
- (عکس) چرا فضانوردان آپولو کیسه‌های مدفوعشان را در فضا رها کردند؟
- (تصاویر) سلام فضانورد ایرانی از فضا به تهرانی‌ها
- (ویدئو) زندگی روزمره‌ی یک فضانورد اماراتی در ایستگاه فضایی
تهوع فضایی
بعضی از فضانوردان در آغاز سفر خود، حالت تهوع را تجربه می‌کنند. این حالت، تنها یک یا دو روز طول می‌کشد اما چشمان پف‌آلود، گرفتگی بینی و ضربان کُند قلب را که از عوارض بی‌وزنی است، همه‌ی فضانوردان تجربه می‌کنند و تا پایان سفر نیز در این حالت‌ها باقی می‌مانند.
خواب پردردسر
فضانوردان پس از ۱۶ ساعت کار، برای خواب هشت ساعته، آماده می‌شوند. کیسه‌های خواب آنها به وسیله‌ی کمربندهایی محکم می‌شود تا فضانوردان در خواب، معلق نشوند. چشم‌بند و گوشی‌های مخصوص، جلوی نور و صداهای ایستگاه فضایی را می‌گیرد.
حفظ آمادگی بدنی
فضانوردان هر روز به مدت دو ساعت، ورزش می‌کنند تا سالم باقی بمانند. دستگاه پیاده‌روی و دوچرخه‌ی ثابت نه تنها ماهیچه‌های آنها را تقویت می‌کند، بلکه کمبود کلسیم استخوان‌ها را که نتیجه‌ی شرایط بی‌وزنی است، جبران می‌کند.
برای خواندن ادامه‌ی ماجرای زندگی فضانوردان، بخش بعدی این مطلب را از دست ندهید.
تهیه و تنظیم: مجله‌ی خبری «صبح من»
اخبار «صبح من» را در بله و ایتا دنبال کنید:
کانال «صبح من» در بله:
https://ble.ir/sobheman
کانال «صبح من» در ایتا:
https://eitaa.com/Sobheman
