«صبح من» با گردشگری: سفر به مناطق گردشگری و تاریخی در آثار بجا مانده از گذشتگان، می تواند تجربه ای مهیج و خاطره انگیز شود؛ مناطقی که از فرهنگ، معماری و زندگی انسان هایی می گویند که هزاران سال قبل از ما در این خاک و بوم زندگی کرده اند. در کشور ایران، شهر های زیادی وجود دارند که تمدن باستانی گذشتگان ما را به رخ می کشند؛ سرزمین های بسیاری که علاوه بر گنجینه های تاریخی، از سخاوت طبیعت نیز بهره مند بوده و پدیده های بکر زیادی در آن ها دیده می شود.
به گزارش مجله خبری صبح من، یکی از این سرزمین های بسیار زیبا، شهر دزفول است؛ دزفول در استان خوزستان واقع شده و نمونه کاملی از این سرزمین های زیبا و سرسبز و در عین حال تاریخی است که مکان های گردشگری تاریخی و بکر فراوانی دارد. در این مقاله قصد داریم تا شما را با مکان های گردشگری دزفول، این شهر زیبا و تاریخی بیشتر آشنا کنیم. با ما همراه شوید.
مکان های دیدنی دزفول
دزفول، یکی از تاریخی ترین شهر های جهان است که در استان خوزستان کشورمان واقع شده است. این شهر باستانی، از دیدنی های طبیعی، آثار تاریخی ارزشمند و فرهنگی غنی برخوردار است. طیف جاذبه های دیدنی و تاریخی این شهر آنقدر وسیع و گسترده است که می تواند پاسخگوی هرگونه علاقه و تمایلی باشد؛ به همین دلیل سفر به شهر دزفول برای دوستداران جاذبه های طبیعی تا علاقه مندان به آثار تاریخی و باستانی، خالی از لطف نیست. در ادامه به توضیح برخی از مکان گردشگری و تاریخی دزفول خواهیم پرداخت.
آبشار شوی
یکی از جاهای دیدنی دزفول، آبشار شوی است که به عنوان عروس بهاری این منطقه شناخته شده است. آبشار شوی به عنوان یکی از آثار طبیعی و ملی ایران ثبت شده است و مانند نگینی در خاورمیانه می درخشد. یکی از مناطق بسیار دیدنی دزفول در فصل بهار، آبشار شوی است که از ارتفاعات زاگرس جاری می گردد. این آبشار، در نهایت با جریان رودخانه دز یکی شده و خود را به دریاچه سد می رساند. آبشار شوی یکی از خوش قد و قامت ترین و زیباترین آبشارهای ایران است که زیبایی آن هوش از سر هر بیننده ای خواهد برد.
آبشار شوی به آبشار نیاگارای ایران مشهور می باشد و تماشای آن برای عاشقان و دوستداران طبیعت بسیار مهیج و جذاب خواهد بود. مسیر منتهی به این آبشار دیدنی، با قاب های بی نظیری از زیبایی های زاگرس، تا لحظه رسیدن به آبشار، شما را همراهی می کند.
آب در این آبشار بر بدنه صخره های عظیم الجثه جاری می گردد و مسیر خود را سبز می نماید و در نهایت با جریان رودخانه دز یکی می شود. وقتی به سمت آبشار شوی می روید، قبل از رسیدن به آن، آبشاری دیگر خواهید دید که به آن شوی دوم یا سنگ مار گفته می شود. برای اینکه بتوانید از سنگ مار به آبشار اصلی بروید، نزدیک پانزده دقیقه پیاده روی لازم است.
رودخانه دز
یکی از مکان های گردشگری و زیبای دزفول، حاشیه رودخانه دز می باشد که از زاگرس میانی جان می گیرد. رودخانه دز در شهر دزفول با بستری صخره ای شما را به تماشای جریان آب در جغرافیای گرم ایران، دعوت می نماید.
این رودخانه طویل و زیبا، یکی از مهمترین مناطق دیدنی دزفول مخصوصا در فصل تابستان است. خنکای آب و هوای رودخانه دز، این رود زلال، گرمای سوزان تابستان را ملایم تر می کند و تماشای طبیعت صخره ای آن، می تواند برای هر گردشگری، دیدنی و جذاب باشد. در کنار رودخانه دز، تفریحگاه های دیگری چون علی کله، پارک ساحلی دولت، چال کندی و… نیز وجود دارند که مسافران و گردشگران می توانند اوقات خوشی را در آن جا سپری کنند.
در پارک ساحلی دولت نیز امکاناتی مانند ورزش های آبی، زمین های بازی، رستوران، آلاچیق و… فراهم شده اند. از طریق این پارک ساحلی می توانید به منطقه صخره ای چال کندی بروید و از بازی های آبی و جذاب آن لذت ببرید. در علی کله نیز امکاناتی چون رستوران، فضا های سرپوشیده و وسایل بازی فراوانی چون سرسره آبی فراهم شده اند.
آسیاب های آبی دزفول
یکی دیگر از مناطق دیدنی دزفول، آسیاب های آبی می باشند. این آسیاب ها مجموعه ای از سازه های آبی در بستر رود دز هستند که قدمت آن ها به دوره تاریخی قاجاریه و صفویه بر می گردد و در زمان گذشته، به عنوان آسیاب، کاربرد داشته اند.
در ساخت این آسیاب ها از مصالحی چون آجر با ملات ساروج و قلوه سنگ رودخانه ای استفاده شده است. باقیمانده این آسیاب ها، در سه قسمت از رودخانه دز قرار گرفته اند. قسمت اول در بالادست پارک ساحلی دز، قسمت دوم در کنار پل جدید و قسمت سوم در کنار پل تاریخی می باشند.
بقعه یعقوب لیث صفاری
بقعه یعقوب لیث صفاری، یکی از اماکن تاریخی دزفول است. یعقوب لیث صفاری، اولین شهریار ایرانی و بنیانگذار سلسله صفاریان است که برای اولین بار، ۲۰۰ بار بعد از ورود اسلام به ایران، زبان پارسی را دوباره، زبان رسمی کشور اعلام کرد. از آن به بعد در دربار، هیچ فردی اجازه سخن به هیچ زبانی جز زبان پارسی را نداشت.
علاوه بر این، او تلاش های بسیار زیادی برای رهاسازی قسمت هایی از ایران از دست خلیفه عباسی انجام داده بود و در نهایت در شهر جندی شاپور دزفول در سال ۱۶۵ هجری قمری درگذشت. آرامگاه یعقوب لیث، یک بنای ۴ طاقی با گنبدی مخروطی می باشد که در ۱۲ کیلومتری جاده دزفول به شوشتر در روستای اسلام آباد واقع شده است.
دره توبیرون
یکی از دیدنی های بکر و شگفت انگیز دزفول مخصوصا در فصول گرم سال، دره توبیرون است. این دره زیبا به واسطه هزاران سال فرسایش آبی ناشی از بارندگی های فصلی و سرازیر شدن آب در تپه ها و کوه ها، به وجود آمده است. وجود انبوه درخت های انجیر وحشی، درختان انگور، برگ های شاوشان و آب چکان ها، زیبایی های فوق العاده ای به دره توبیرون بخشیده است که هر بیننده ای را محو تماشای خود می کند.
این دره دو آبشار دارد که هر دوی آن ها جذابیت های خاصی برای گردشگران دارند. در لهجه دزفولی «تو» به معنای تب و گرما و «توبیرون» به معنای مکانی است که گرما را از تن بیرون می کند. در فصول گرم سال با دمای بالای ۴۰ درجه، در این دره می توان از هوای مطبوع همراه با بادی خنک و زیر ۳۰ درجه لذت برد.
دره کول خرسان
یکی دیگر از مکان های گردشگری و بسیار زیبای دزفول، دره کول خرسان است که آوازه ای خوش، سر زبان گردشگران انداخته است. این دره در میان گردشگران به دره ارواح نیز معروف است؛ بنابراین اگر دل شیر دارید و می خواهید که جرات خود را به رخ دیگران بکشید، گردشگری از دره کول خرسان را نیز به برنامه های دزفول گردی خود اضافه کنید. عمق این دره، حدود ۲۰۰ متر می باشد و صخره های اطراف آن با گیاهانی انبوه، پوشانده شده است که این شرایط جلوه ای وحشتناک به دره کول خرسان می دهد.
البته ناگفته نماند که این دره از نظر طبیعت گردی نیز یکی از بهترین و خوش آب و هواترین مناطق دزفول می باشد. در میان دره کول خرسان، نهری خروشان جریان دارد که آب و هوای خوش آن مخصوصا در فصل تابستان، موهبتی بی نظیر است که بیشتر گردشگران خلوت نشین، قدر آن را به خوبی می دانند.
تپه های باستانی چغامیش
اگر می خواهید که در میان مکان های گردشگری دزفول به یکی از قدیمی ترین مناطق این شهر بروید، راه تپه های باستانی چغامیش را پیش گیرید. دیرینگی تپه های باستانی چغامیش، به ۳۴ دهه قبل از میلاد مسیح برمی گردد. این تپه های باستانی، بر اساس تحقیقات باستان شناسی، در میان ایرانیان، یکی از نخستین خواستگاه های ایجاد خط محسوب می شوند.
در روزگاری نه چندان دور، در گوشه کنار تپه های باستانی چغامیش، سفالینه های بی شماری وجود داشت اما این روزها از این کوزه ها اثری باقی نمانده است و بیشتر آن ها به یغما رفته اند. با این حال هنوز هم این مکان برای گردشگری بی نظیر است و چیزی از ارزش های باستانی آن کم نشده است؛ بنابراین اگر علاقه مند به تاریخ ایران باستان و گشت و گذار در طبیعت زیبای اطراف دزفول هستید، مکانی زیباتر از تپه های باستانی چغامیش در این منطقه پیدا نخواهید کرد.
امام زاده رود بند
پشت بسیاری از مناطق دیدنی دزفول، تاریخچه ای غنی وجود دارد. یکی از این مناطق، بقعه امام زاده رودبند است که در کنار رودخانه دز واقع شده است. بقعه امام زاده رودبند، در زمان تیموریان ساخته شده است، با این حال هنوز از شرایط خوبی برخوردار می باشد. سید سلطان علی، یکی از نوادگان امام کاظم(ع) است که در امام زاده رودبند، آرمیده است. از آن جایی که سید سلطان علی، احترام خاصی برای امام حسین (ع) قائل بودند، همیشه لباس سیاه به تن می کردند؛ به همین دلیل به ایشان لقب سیاه پوش می دادند.
امام زاده رودبند در میان اهالی شهر دزفول بسیار محبوب بوده است و گفته می شود که در زمان حیات وی، رود دز، همیشه خروشان بوده است. در آن زمان سید سلطان علی، فرمان می دهد که رود دز آرام گیرد و بعد از آن دیگر هرگز رودخانه دز، خروشان نشد؛ در نتیجه به سید سلطان علی، لقب رودبند را دادند؛ به همین دلیل است که آرامگاه او، با نام امام زاده رودبند شناخته می شود. امام زاده رودبند، گنبدی مرتفع داشته که ارتفاع آن حدود ۱۸ متر است و منظره ای تماشایی و زیبا، پیش روی گردشگران قرار می دهد. این آرامگاه نیز جز آن دسته از مناطق دیدنی دزفول است که از نظر امکانات رفاهی، چیزی کم و کسر ندارد.
قلعه شاداب
برای دیدن یکی از بزرگ ترین قلعه های ایران یعنی قلعه شاداب، باید راهی دزفول شوید. شاید این قلعه از برج و باروی آنچنانی برخوردار نباشد اما یکی از پدیده های باستان شناسی مهم در سرتاسر ایران محسوب می شود. نبود برج و باروی در قلعه شاداب نشان دهنده طبیعی بودن دیوارهای قلعه می باشد. در واقع در زمان های قدیم، مردم ایران با توجه به استراتژیک بودن این ناحیه، از این مکان به عنوان قلعه ای مستحکم در مقابل حمله دژخیمان استفاده می کردند. قلعه شاداب فقط یک راه ورودی دارد و طول آن بیشتر از ده کیلومتر می باشد.
در ورودی قلعه شاداب، روستایی قدیمی خودنمایی می کند و اطراف آن را دریاچه ای عمیق و دره فرا گرفته است. قلعه شاداب بر اساس یافته های باستان شناسی در زمان ساسانیان، اهمیت بسیار ویژه ای در حفظ امنیت منطقه داشته است. امروزه کسی در این قلعه یا روستای اطراف آن زندگی نمی کند؛ با این وجود تماشای آن خالی از لطف نیست و دیدن آن، به علاقه مندان مکان های تاریخی و باستان شناسی پیشنهاد می شود.
موزه مردم شناسی یا حمام کرناسیون
بافت قدیمی شهر دزفول، آب و هوای بسیار عجیبی دارد؛ قدم زدن در کوچه پس کوچه های آن، درست مانند سفر به گذشته های دور است. در شمالی ترین قسمت دزفول، حمامی به نام حمام کرناسیون وجود دارد. این حمام یکی از بناهای دوره قاچار می باشد که داستان های جالبی در مورد آن وجود دارد. گرم خانه، دالان های ورودی، سربینه و دیگر قسمت های آن به دو بخش مردانه و زنانه تفکیک شده اند که می تواند برای علاقه مندان به تاریخ کشور جذاب باشد. البته در سال ۱۳۸۵، حمام کرناسیون تغییر کاربری داده است و امروزه به نام موزه مردم شناسی شناخته می شود.
در این موزه، می توانید زندگی مردم حاشیه رود دز را از صد ها سال قبل تا به امروز، درست مانند یک فیلم کوتاه ببینید؛ بنابراین اگر دوست دارید که با فرهنگ مردم دزفول بیشتر آشنا گردید، موزه مردم شناسی یکی از بهترین مناطق گردشگری این شهر محسوب می شود.
شهر باستانی جندی شاپور
ماجرای شهر باستانی جندی شاپور به ۱۷۰۰ سال پیش برمی گردد؛ یعنی زمانی که یکی از قدرتمندترین پادشاهان ساسانی، تصمیم می گیرد که یکی از زیباترین و بزرگ ترین شهر های جهان را بسازد. داستان از جنگ میان ایران و روم و پیروزی ایران شروع می شود. در این جنگ، ایرانیان به شهر انطاکیه که از یکی زیباترین شهر های روم بوده است، خسارت های زیادی وارد ساختند و البته از زیبایی های این شهر نیز بسیار تعجب نمودند. بعد از آن، شاپور اول تصمیم می گیرد که به کمک اسرای رومی یک شهر زیبا مانند انطاکیه روم در ایران بسازد؛ به این ترتیب شهر جندی شاپور به وسیله اسرای رومی با معماری سبک روم در ایران ساخته شد. در گذشته، نام باستانی جندی شاپور، وه اندیو شاپور به معنای شهری بهتر از انطاکیه بود.
ایرانی ها ۱۷۰۰ سال قبل، در این شهر اولین دانشگاه خاورمیانه به نام دانشکده پزشکی جندی شاپور و بیمارستان جندی شاپور را افتتاح نمودند. کم کم توسعه اقتصادی، مهاجران را نیز به سمت این شهر کشاند و رفته رفته جمعیت آن بیشتر شد. در زمان انوشیروان، جندی شاپور به اوج خود رسید. او از یونان و هندوستان، پزشکانی را برای آموزش طب و معالجه به ایران آورد. هارون الرشید امپراطور بغداد پس از دیدن عظمت جندی شاپور تصمیم گرفت که بیمارستانی مانند بیمارستان جندی شاپور در بغداد بسازد. پس از ساختن این بیمارستان، کم کم استادان و پزشکان بیمارستان جندی شاپور به بغداد رفتند. از این رو، هر چه بغداد بیشتر رونق می گرفت، جندی شاپور بیشتر از رونق می افتاد و این شهر به تدریج رو به زوال گذاشت. اگر به دزفول سفر کردید، حتما سری به روستای شاه آباد که نزدیک رود کارون است بزنید؛ زیرا این روستا روی ویرانه های جندی شاپور ساخته شده است. با رفتن به این مکان می توانید ویرانه هایی را ببینید که روزگارانی زیباترین شهر جهان بوده است.
خانه تاریخی تیزنو
بالا رفتن از پله های خانه ای که ۳۰۰ سال قدمت دارد، بو کشیدن تاریخ و دست زدن به دیوارهای آن، می تواند تجربه عجیبی باشد اما از آن عجیب تر این است که با رفتن به پشت بام این خانه، با منظره پل قدیمی دزفول و رودخانه دز که روی آن قرار گرفته است، مواجه می شوید. این خانه، خانه تیزنو دزفول می باشد. تیزنو بزرگ ترین خانه تاریخی در شهر دزفول است و در آن جا می توانید تمامی نشانه های یک خانه باستانی و قدیمی را از نزدیک مشاهده کنید. هشتی، شبستان، شوادون، قوس های رومی، آجرکاری، حوض و حیاط هفت سنگ، تصویری شبیه به قصه ها به این خانه بخشیده است.
با رد شدن از در ورودی خانه تاریخی تیزنو به هشتی خواهید رسید. هشتی، دوازده ضلعی می باشد و کف آن با سنگ های رود دز سنگ فرش شده است و نمای بسیار زیبایی دارد. اگر به بخش چپ هشتی نگاه کنید، قسمت مهمان ها یا پذیرایی را می بینید و اگر به سمت راست نگاه کنید با اتاق های خصوصی تر یا راهروی اندرونی مواجه می شوید. البته اول بهتر است که به سراغ حیاط خانه بروید؛ جایی که حوض، باغچه و کف آجرپوش آن سر ذوقتان می آورد. از حیاط، چهار پله که بالا روید، به ایوان و طبقه همکف خانه خواهید رسید.
شیشه های رنگی این طبقه و نور رنگی پاشیده شده بر زمین و دیوار چیزی نیست که بتوان از آن چشم برداشت. خانه تاریخی تیزنو، دو زیر زمین دارد؛ شودان و شبستان. در زیر زمین شودان، چند طبقه زیرزمین وجود دارد که برای فرار از گرمای تابستان، ساخته شده اند. اگر در فصل تابستان به دیدن خانه تیزنو رفتید، می توانید تفاوت دمای این زیرزمین را با قسمت های دیگر خانه مقایسه کنید. به یاد داشته باشید که خانه تیزنو یکی از مکان های گردشگری مهم در دزفول است؛ به همین دلیل باید قبل از رفتن به آنجا، از باز بودن و ساعت کار آن مطمئن شوید.
روستای پامنار
روستای پامنار ملقب به بهشت دزفول است و به عنوان یکی از زیباترین مناطق دیدنی دزفول محسوب می شود. روستای پامنار، طبیعتی سرسبز و بکر در محدوده سد کرخه و سد دز دارد که همین موقعیت مکانی آن، سبب آب فراوان و سرسبزی در پامنار شده است؛ به طوری که بعد از وارد شدن به این روستا، بلافاصله محو زیبایی و آرامش آن خواهید شد؛ بنابراین اگر به دنبال طبیعتی بکر و بی نظیر هستید، حتما به روستای پامنار دزفول بروید. این روستا فضای دشت گونه و ارتفاع بسیار کمی دارد؛ از این رو هنگام غروب آفتاب، آسمان و زمین به یکدیگر متصل شده و منظره ای حیرت آور ایجاد می کنند.
با رفتن به این روستا، بدون شک یکی از خاطره انگیز ترین غروب ها را در زندگی تان تجربه خواهید کرد. از دیگر جاذبه های دیدنی روستای پامنار که مشهورترین آن نیز می باشد، می توان به دریاچه پشت سد که از زیباترین دریاچه های جهان است، اشاره کرد. این دریاچه زیبا در قلب روستای پامنار، با تپه های سرسبز و درختان نخل پوشیده شده است و در دل خود، جزیره ای فوق العاده زیبا جای داده است که به این منطقه، چشم اندازی خیره کننده بخشیده است.
از امکانات تفریحی این منطقه، می توان به آب تنی در آب زلال، ماهیگیری و قایق سواری تا جزیره را نام برد. روستای پامنار علاوه بر طبیعت بسیار زیبا، جاذبه های تاریخی ارزشمندی نیز دارد که حائز اهمیت بسیار زیادی هستند. قلعه شاداب و قبرستانی که در کنار این روستا قرار گرفته است، مربوط به دوره ساسانی بوده و قدمت بسیاری بالایی دارند؛ بنابراین اگر به دنبال منطقه ای بکر و دور از هر گونه هیاهو هستید، روستای زیبای پامنار را از دست ندهید.
دره چال کندی
دره چال کندی، محل گذر آبی می باشد که از سد دز بیرون می آید. چال کندی بین شرق اندیمشک و شمال دزفول واقع شده است. این دره از دیواره های بلند و صخره های رسوبی تشکیل شده است که رودی زلال و عمیق در آن جریان دارد. پوشش های گیاهی و طبیعت زیبای اطراف دره چال کندی، هر بیننده ای را محصور خود می کند. در این منطقه، انبوه گیاهانی چون پونه وحشی، گل گاو زبان و درختان بید دیده می شود.
همچنین غارهای دست ساز با عنوان «کت» در بخش هایی از این دره توسط اهالی منطقه ساخته شده اند که می توان از آن ها به عنوان استراحتگاه استفاده کرد. صخره نوردی، شاتل، جت اسکی، غواصی، شنا، قایق سواری و آب تنی در آب زلال از جمله امکانات تفریحی دره چال کندی می باشند.
جنگل دز
جنگل دز به عنوان پارک ملی نیز شناخته می شود. این جنگل، بخشی از پارک ملی و ناحیه حفاظت شده دز می باشد که در جنوب شهر دزفول قرار دارد. بیشترین و مهمترین پوشش گیاهی جنگل دز، درخت پده است. تمشک، کهور، گز، سریم و… نیز دیگر گیاهانی هستند که در این جنگل وجود دارند.
از گونه های جانوری جنگل دز می توان به مواردی چون گوزن زرد، گربه جنگلی، رودک عسل خوار، روباه، خارپشت و انواع پرندگان بومی و مهاجر اشاره کرد. این جنگل، یکی از جاذبه های دیدنی دزفول است که محلی مناسب برای طبیعت گردی محسوب می شود.
پل قدیم دزفول
مهمترین آثار تاریخی دزفول، پل قدیم آن می باشد که به نام های پل ساسانی، پل اندامش، پل اندامشک، پل شاپوری، پل روناش، پل باستانی و پل رومی نیز شناخته می شود. این پل، متعلق به دوره ساسانیان است و یکی از مهمترین جاذبه های دیدنی شهر دزفول محسوب می شود.
پل ساسانی که یکی از قدیمی ترین پل های جهان می باشد، تا چندین سال پیش، راهی ارتباطی میان شهر های دزفول، اندیمشک، شوشتر و همچنین محل تردد وسایل نقلیه بوده است. پل قدیم علاوه بر اینکه غرب و شرق دزفول را به یکدیگر متصل می کند، در گذشته، ارتباط میان منطقه جندی شاپور و بین النهرین را نیز برقرار می کرد. طول پل قدیم دزفول ۳۷۰ متر بوده و از ملات، سنگ و همچنین بست های فلزی ساخته شده است. امروزه پل ساسانی دزفول به منظور حفظ و نگهداری بهتر، فقط محل عبور و مرور عابران می باشد.
بازار کهنه دزفول
قدمت بازار کهنه دزفول به ۲۰۰سال می رسد و آن را به نام های بازار قدیم و بازار سنتی نیز می شناسند. بازار قدیم دزفول، چندین راسته مختلف دارد که در گذشته، هر کدام از آن ها مربوط به یکی از مشاغل بوده است. بازار آهنگران، اولین هسته شکل گیری این بازار قدیمی بوده است که در کنار دروازه های اصلی دزفول قرار داشت که به تدریج صنف ها و مغازه های دیگر نیز به این بازار اضافه شدند.
بازار کهنه دزفول، دو بخش مسقف و روباز دارد که بخش مسقف آن با سایه بان یا پارچه پوشیده شده است. بقعه یکی از عرفای قرن ششم هجری یعنی شیخ اسماعیل قصری نیز در بازار کهنه دیده می شود. بازار خراطان، بازار بزازان، بازار زرگران و بازار آهنگران از مهمترین راسته های این بازار هستند. علاوه بر این، در بازار کهنه می توانید انواع صنایع دستی دزفول را نیز خریداری کنید.
سخن پایانی
مکان های دیدنی و تاریخی دزفول، این سرزمین کهن را تبدیل به یکی از دیدنی ترین مناطق جنوب ایران کرده است. این شهر زیبا، طیف گسترده ای از بناهای تاریخی، مکان های تفریحی و جاذبه های طبیعی را تشکیل می دهد؛ بنابراین اگر اهل هر تفریحی باشید، بساط آن در شهر دزفول مهیا است. خوشبختانه در این شهر، بسیاری از این مکان های دیدنی، با یکدیگر فاصله کمی دارند و تردد وقت زیادی را از شما نمی گیرد. دیرینگی برخی از این مناطق دیدنی، به چندین سده قبل باز میگردد. این شرایط گفته شده، گردشگری در دزفول را به سفری مهیج و ارزشمند تبدیل می کند تا بتوانید با کوله باری از تجربه های سودمند و خاطره های شیرین، به دیار خود بازگردید.
اخبار «صبح من» را در بله و ایتا دنبال کنید:
کانال «صبح من» در بله:
https://ble.ir/sobheman
کانال «صبح من» در ایتا:
https://eitaa.com/Sobheman
