از کالج میمون ها تا دانستنی هایی از دنیای آنها

«صبح من» با دانستنی ها: همان‌گونه که می‌دانید، تایلند دارای جاذبه‌ها و تفریحات بی‌نظیری است که شبیه آن‌ها را در هیچ کجای دنیا نمی‌توان یافت. یکی از مکان‌های تفریحی جالبی که افراد کمتری از وجود آن باخبر هستند، کالج میمون‌ ها می‌باشد. میمون‌ها حیواناتی فعال و باهوش هستند و تایلندی‌ها سعی دارند از این خصوصیات به بهترین نحو ممکن استفاده کنند. می‌توان گفت تایلند تنها کشوری است که برای میمون‌ ها کالج دارد و آن‌ها را آموزش می‌دهد.

به گزارش مجله خبری صبح من، این کالج دارای فضای بسیار مطلوبی است که در آن میمون‌ ها به آموزش موارد لازم فراگرفته می‌شوند؛ آن‌ها در این مکان یاد می‌گیرند که در خیابان چگونه باید نارگیل‌ها را جمع‌آوری کنند و تغذیه خود را تهیه نمایند. در واقع از این حیوان برای برداشت نارگیل استفاده می‌شود، کاری که آن‌ها بسیار بهتر از انسان‌ها انجام می‌دهند زیرا انس آن‌ها توانایی بدنی لازم را برای بالا رفتن از درخت نارگیل ندارند. بیشترین میزان نارگیل تایلند در استان پراچواپ خیری خان تولید می‌شود و روزی ۸ ساعت، ۶ روز در هفته میمون‌ها در این منطقه مشغول کار کردن هستند.

یک نکته جالب دیگر هم وجود دارد که تعجب گردشگران تور تایلند را برانگیخته است، این‌که تایلندی‌ها در زمان‌های مختلف سال برای میمون‌ها میهمانی برگزار می‌کنند به‌گونه‌ای که آن‌ها را در فضایی مملو از میوه و سبزی‌های دوست‌داشتنی قرار می‌دهند تا سیراب گردند.  گردشگران تور مالزی گمان می‌کنند که در این کشور هم درختان نارگیل زیادی وجود دارد ولی این تصور کاملاً اشتباه است.

البته در دبی هم میمون‌های زیادی وجود دارند ولی مسئولان تاکنون نتوانسته‌اند میمون‌ها را تحت آموزش قرار دهند تا به‌صورت تاثیر گذار از آن‌ها استفاده نمایند. اگر این کار انجام شود، صنعت توریست گسترش چشمگیری پیدا می‌کند و سیل عظیمی از گردشگران تور دبی وارد این مکان می‌شوند.

دانستنی هایی درباره میمون ها

۱- شامپانزه ها و لِمورها جز میمون ها نیستند

 نام میمون معمولا برای تمام حیواناتی که جز این خانواده هستند مورد استفاده قرار می گیرد. اما واقعیت این است که شاخه های مختلف این موجودات کاملا متفاوت با یکدیگر هستند.

سه نوع مختلف از شامپانزه ها (شامپانزه، گوریل و انسان) و جانداران دارای پشم (لمور ها، تارسی ها و لوریس ها) وجود دارند که با میمون ها متفاوتند.

۲- صنایع توسعه یافته به دست انسان، زندگی بسیاری از میمون ها را تهدید می کند

 بسیاری از گونه های نادر و شگفت انگیز میمون ها، به دلایل متعدد و بنا بر شرایط منطقه ای با کاهش سریع جمعیت مواجه شده اند. از دست دادن زیستگاه، در اختیار گرفتن آن ها برای تجارت جهانی و شکار به منظور مصرف گوشت و ساخت دارو را می توان از جمله مهمترین دلایل این مسئله دانست.

میمون هایی مانند «لانگور خاکستری» (grey-shanked douc langur)، میمون «بینی کوتاه» (Tonkin snub-nosed monkey)، «لانگور دِلاگور» (Delacour’s langur) و «لانگور سر طلایی» (golden-headed langur) در لیست گونه های در حال انقراض قرار دارند.

۳- تنها یک نمونه از میمون های وحشی در قاره اروپا زندگی می کند

 تقریبا تمامی میمون ها در ۴ بخش از جهان زندگی می کنند؛ گونه های جدیدتر در نواحی آمریکای مرکزی و جنوبی، و گونه های قدیمی در آفریقا و آسیا.

جمعیت زیادی از میمون های باستانی (macaques) در جزیره «ایبری» (Iberian) جبل الطارق به حیات خود ادامه می دهند. آزمایشات DNA نشان می دهد که آن ها قرن هاست در همین جزیره ساکن هستند و ریشه آن ها به آفریقای شمالی باز می گردد.

میمون های باستانی تنها گونه وحشی هستند که در اروپا زندگی می کنند، با این حال باید این نکته را در نظر داشت که شرایط همیشه به همین صورت نبوده است. آن ها هنگام عصر یخبندان در آلمان و جزایر بریتانیا هم یافت می شده اند.

۴- مارموسِت های کوتوله کوچک ترین نوع میمون ها در جهان به شمار می روند

 این گونه که به طور خاص در آمریکای جنوبی یافت می شود، در بلوغ کامل تنها ۱۰۰ گرم وزن پیدا می کند. با این که «مارموسِت های کوتوله» (Pygmy marmosets) کوچک ترین میمون جهان هستند، لقب کوچک ترین پستاندار به «لِمور های مادام بِرت» (Madame Berthe’s mouse lemur) تعلق می گیرد.

۵- ماندریل ها بزرگترین میمون های جهان هستند

 این میمون ها با توجه به رنگ براق صورت و پشت، به راحتی قابل شناسایی هستند. نکته قابل توجه درباره ماندریل ها، تفاوت زیاد نوع نر و ماده با یکدیگر است که آن ها را از سایر گونه ها متمایز می کند. گونه ماده آن ها ۱۲ کیلوگرم وزن دارد، در حالی که وزن گونه نر ماندریل ها به ۳۷ کیلوگرم می رسد.

۶- براق بودن صورت قرمز میمون «یواکاری طاس» از سلامتی آن خبر می دهد

 دانشمندان معتقدند صورت سرخ این میمون های عجیب به علت پشه مالاریا (در جنگل های آمازون به وفور یافت می شود) به این شکل در می آید. هرچه رنگ سرخ براق تر باشد، سلامتی میمون نیز بیشتر است. گونه هایی که از بیماری رنج می برند، صورت کمرنگ تری داشته و به همین علت از دیگر هم نوعان خود دوری می جویند.

۷- میمون های «کاپوچین» نخستین میمون هایی (غیر از شامپانزه) بودند که از ابزار های مختلف استفاده نمودند

 میمون های «کاپوچین» باهوش ترین میمون ها در میان تمامی میمون های عصر جدید هستند و یکی از نخستین گونه های پستانداران به شمار می روند که ابزارهای مختلف را به کار گرفته اند.

این میمون ها معمولا با قرار دادن دانه ها میان یک سنگ توخالی و ضربه زدن به آن با سنگی دیگر،، پوست آن ها را می شکنند. همچنین آن ها هنگام زیاد شدن پشه ها، هزارپا های مرده را به پوست خود می مالند تا از آن ها در برابر نیش حشرات محافظت نماید.

۸- آن ها با تمیز نمودن یکدیگر سعی می کنند روابط دوستانه را بازسازی نمایند

 میمون ها معمولا آفت های هم نوعشان را گرفته و آن ها را تمیز می کنند. این کار نوعی ابراز محبت میان آن ها به شمار می رود. میمون ها تنها حیواناتی نیستند که این رفتار را از خود بروز می دهند.

دیگر پستانداران مانند گوریل ها و لِمور ها هم این کار را برای یکدیگر انجام می دهند. پاکیزه نمودن هم نوع بخش مهمی از زندگی گربه ها، اسب ها، طوطی ها، خفاش ها و دیگر موجودات را تشکیل می دهد.

۹- صدای میمون زوزه کش می تواند تا ۵ کیلومتر دورتر نیز شنیده شود

 این میمون می تواند با قدرت ۱۲۸ دسی بل فریاد بزند و شما را دچار سردرد نماید، اما جیغ های بلند آن ها بخشی از رفتار ارتباط اجتماعی شان محسوب می گردد. همزمان با طلوع و غروب آفتاب هنگامی که صدای بلندی از دیگر جانداران به گوش نمی رسد، جیغ این میمون ها می تواند تا ۵ کیلومتر دورتر نیز شنیده شود.

نوع نر «میمون های زوزه کش» (howler monkey) می تواند به کمک دهان بزرگ و حنجره حلزون مانند، حجم صدای خود را افزایش دهد. این صدا پیغامی روشن برای دیگر میمون ها دارد: “احساس خطر ناشی از وجود عنصری بیگانه.”

۱۰- تنها میمون های عصر جدید شیرین کاری می کنند

 هنگامی که از میمون ها صحبت می کنیم، بالافاصله بازیگوشی و شیطنت های آن ها یادمان می آید. اما در این رابطه حقیقتی وجود دارد؛ میمون هایی که در جنوب شرقی آسیا زندگی نموده و به عصر قدیم تعلق دارند، این رفتار ها را از خود بروز نداده و تنها میمون های عصر جدید به انجام چنین کار هایی تمایل نشان می دهند.

۱۱- میمون ها بیش از هر کسی به استراحت در آب های گرم علاقه دارند

 میمون های برفی ژاپن، از آب و هوای نیمه گرمسیری تا آب و هوای نیمه شمالی را تجربه می کنند و به همین دلیل معمولا در پارک «جیگوکودانی» (jigokudani) دور هم جمع می شوند. این کار از سال ۱۹۵۰ میلادی، پارک را به جاذبه ای توریستی و بین المللی تبدیل نموده.

میمون های برفی معمولا در زمستان آب های گرم را برای استراحت انتخاب می نمایند، اما مواردی پیش آمده که این کار را در فصل های دیگر نیز انجام داده اند. آب های گرم در سلامتی و زنده ماندن میمون ها تاثیری ندارند، بنابراین چنین کاری تنها به منظور استراحت و ایجاد ارتباطات اجتماعی انجام می گیرد.

اخبار «صبح من» را در بله و ایتا دنبال کنید:
کانال «صبح من» در بله:
https://ble.ir/sobheman
کانال «صبح من» در ایتا:
https://eitaa.com/Sobheman