«صبح من» با روانشناسی: آمار مراجعین به مراکز مشاوره نشان می‌دهد که اختلافات خانوادگی بالاترین علت مراجعه به این مراکز هستند. بدیهی است که اختلافات خانوادگی پیش زمینه‌ای برای جدایی والدین است. از سوی دیگر، میزان آثار طلاق بر کودکان مانند ابتلا به مشکلات روانی و اجتماعی، ناسازگاری، بزهکاری و جرم و جنایت بالاتر از جمعیت عمومی است.
به گزارش مجله خبری «صبح من»، در این راستا و برای پیشگیری به موقع و زود هنگام از بروز این مشکلات و افزایش میزان سازگاری و سلامت روانی این کودکان و آشنایی والدین با پدیده طلاق، پیامدهای آن و راه های کنار آمدن با آن، این نوشته ارائه می شود.
آیا می‌دانید برای کسب موفقیت مناسب اجتماعی، علاوه بر کسب مهارت های علمی و شغلی، باید مهارت های لازم برای ایفای نقش پدر، مادری را نیز بیاموزید؟
آیا می‌توان نقش های مهمی چون پدر و مادر بودن را بدون کسب مهارت های لازم به انجام رسانید؟ کوتاهی در این مسئله موجب می شود زوج‌های جوان تنها به خاطر کم اطلاعی و مهارت های اجتماعی و زناشویی پایین، برای رهایی از گرفتاری هایی که برای خود به وجود آورده اند به مجتمع های قضایی خانواده سر کشیده و به دنبال راه فراری برای خویشتن بگردند.
هر سال ده‌ها هزار کودک، جدایی والدین خود را تجربه می‌کنند. طبق آمارهای رسمی هر ساله، آمار طلاق رو به فزونی است. اگر آمار خانواده هایی را که متارکه نموده اند و یا با وجود زندگی در زیر یک سقف از نظر عاطفی و روانی جدا از هم زندگی کنند و صرفاً در آمارها ثبت نمی شوند را به این آمار اضافه کنیم وضعیت از این هم بغرنج تر خواهد بود.
طلاق یکی از فشارزاترین و منهدم کننده ترین حوادثی است که احتمال دارد در زندگی یک فرد روی دهد. حادثه ای که بیشتر افراد، چه کودک و چه بزرگسال، از لحاظ روان شناختی آمادگی مواجهه با آن را ندارند. چرا که از لحاظ فرهنگی هم طلاق حادثه ای نامعمول با اثرات منفی بسیار برای افراد درگیر با آن تلقی می شود.
پیامدهای جدایی والدین
آیا می‌دانید با جدایی والدین، کودک بخشی از کودکی خود را نابود می‌بیند؟ کودک احساس گناه و مسئولیت کند. کودک احساس محرومیت و طرد شدن کند و نسبت به یک یا هر دو والد خشمگین شود.
حتی با گذشت پنج سال از طلاق والدین، بیشتر کودکان خانواده قبلی را ترجیح می دهند و آمار ناسازگاری و ابتلا به مشکلات روانی در این کودکان بیشتر است؟
با این اوصاف، کودکان نه تنها مجبورند با فشار روانی خودشان روبرو شوند، بلکه باید با والدینی که خود فشار روانی شدیدی تجربه می کنند سازگار شوند. حتی ممکن است سلامت جسمانی و عاطفی این والدین نیز از بین رفته باشد. از سوی دیگر، طرز رفتار والدین پس از جدایی، بر موفقیت یا شکست کودکان در زندگی روزمره تأثیر زیادی دارد.
توصیه هایی برای والدینی که از هم جدا شده‌اند
با اقدامات پیشگیرانه می‌توانید آثار طلاق بر کودکان را کاهش دهید و به آنها کمک کنید تا از این مرحله با موفقیت عبور کنند.
۱) پیش از زمان جدایی، به تناسب سن کودک، با آنها صحبت کنید، این امر کمک می کند که آنها برای جدا شدن از یکی از والدین آمادگی پیدا کنند.
۲) با زبانی ساده و مناسب با سطح سنی و درک کودک، دلیل این تصمیم گیری را به آنان بگویید. برای پیشگیری از احساس آنان مبنی بر این که آنان عامل جدایی والدین هستند، این راه کمک می‌کند.
۳) به کودکان فرصت دهید ترس، ناراحتی و خشم خودشان را ابراز کنند. برای بهتر ارتباط گرفتن با آنها بگذارید آزادانه هیجانات خود را مطرح کنند.
۴) به کودکتان اطمینان دهید که بعد از جدایی، از او مراقب کرده و محبت خود را از او دریغ نخواهید کرد.
۵) در مورد زندگی والد دیگر از کودک پرس و جو نکنید، ممکن است احساس کند که به جای مراقبت کامل از وی، مراقب رفتارهای والد دیگر هستید.
۶) تأکید کنید که طلاق تصمیم همیشگی شماست. زیرا بسیاری از کودکان فکر می کنند والدین آنها روزی پیوند دوباره ای برقرار خواهند کرد.
۷) با ایجاد ملاقات درست رابطه کودک با پدر یا مادر را ممنوع نکنید. حتی اگر یکی از والدین مشکل شدیدی مانند اعتیاد داشته باشد.
۸) در صورت تماس با والد دیگر، در حضور کودکتان با یکدیگر دعوا نکنید زیرا درگیری شدید بعد از طلاق به کودکان آسیب می زنند.
۹) در مورد تغییراتی که در زندگی کودکتان بعد از طلاق روی خواهد داد با او صحبت کنید و تا حد ممکن تغییرات مورد نظر را کم تر کنید.
۱۰) فرزند را به طرفداری از خود یا تحت فشار قرار دادن والد دیگر تشویق نکنید.
۱۱) مسائل مربوط به خود را با بزرگسالان دیگر در میان بگذارید و با کودک درد دل نکنید تنها به احساسات کودکتان گوش دهید.
۱۲) از حمایت کنندگانی مانند بستگان برای کودکتان کمک بگیرید.
۱۳) مهارت های حل مسائل اجتماعی را به کودکتان آموزش دهید.
۱۴) مفاهیم مربوط به طلاق را برای کودکتان توضیح دهید.
مراجعه به یک متخصص بهداشت روانی برای کمتر شدن آثار طلاق بر کودکان
وقتی در حل یک مشکل پیشرفتی ندارید، در صدد کمک خواهی از متخصصان بر آیید. میل به کمک خواهی نمودار پختگی عاطفی شخص می باشد، نه نشانه ضعف او. حضور یک مشاور می تواند به شما کمک کند تا روش های سالم تر ارتباط برقرار نمودن با دیگران، حفظ و ابراز خواست های شخصی خود و کودکتان، ایجاد مهارت های اجتماعی، توانایی حل مسائل و افزایش جرأت مندی را بیاموزید.
اخبار «صبح من» را در بله و ایتا دنبال کنید:
کانال «صبح من» در بله:
https://ble.ir/sobheman
کانال «صبح من» در ایتا:
https://eitaa.com/Sobheman
