مجله‌ی خبری «صبح من»: واژه‌ی «گلادیاتور» برای ما بسیار آشناست و ما را به یاد آرِناهای بزرگ روم باستان و صحنه‌های نبردهای خشن می‌اندازد. اما گلادیاتورها جنگجویانی ساده نبودند که تا پای مرگ بجنگند. آنها هم دنیای خودشان را داشتند… .
کلاس گلادیاتورشناسی
رومی‌ها چند نوع گلادیاتور داشتند. آخر، اگر قرار بود همه یک‌شکل و با یک‌جور اسلحه بجنگند، حوصله‌ی مردم سر می‌رفت. این‌ها، انواع اصلی گلادیاتورها بودند:
 |  |
| دیماچری | آنداباتا |
| با دو شمشیر کوتاه می‌جنگید. فرزترین نوع گلادیاتور. | با چشم بسته می‌جنگید. خنده‌دارترین نوع گلادیاتور. |
 |  |
| هوپلوماچی | رِتیاری |
| با نیزه و جوشن می‌جنگید. محبوب تماشاگران. | با تور و چنگک سه‌شاخ می‌جنگید. یک جور ماهیگیراتور! |
 |  |
| سِکوتورِس | لاکوئاتورِس |
| با شمشیر و زره کامل می‌جنگید. تانک گلادیاتورها. | با نیزه و کمند می‌جنگید. استاد بسته‌بندی حریف. |
 |  |
| بِستیاری | ساجیتاری |
| با همه جور سلاح، با حیوانات وحشی می‌جنگید. | دیماچری |
گلادیاتورهای آزاد
اغلب گلادیاتورها برده بودند. اما برخی هم انسان‌های آزادی بودند که به میل خودشان گلادیاتور می‌شدند و اگر خوب مبارزه می‌کردند، می‌‌توانستند با ثروت فراوان بازنشسته شوند. پوبلیوس اوستوریوس یکی از همین گلادیاتورهای آزادای بود که ۵۱ بار مبارزه کرد. اما او برای این کار ناچار شد از آزادی خود را دست بکشد؛ چون برای رفتن به مدرسه‌ی گلادیاتوری باید قراردادی را مبنی بر اینکه آزادی از او گرفته شود و اربابانش هر کاری که دوست داشتند با او بکنند، امضا می‌کرد.
خانم‌های خشن
گاهی زن‌ها هم گلادیاتور می‌شدند، اما اغلب مردها هیچ خوششان نمی‌آمد. شاعری رومی به نام «جووِنال» شعر بسیار ناجوری در مورد زن‌ها گلادیاتور سرود و در آن گفت که آنها نه تنها آبروی شوهران خود را می‌بردند، بلکه این کارشان توهین به گلادیاتورهای مرد است.
امپراتور سپتیموس سِوِروس در سال ۲۰۰ م. با جووِنال هم‌عقیده شد و مبارزه‌ی زن‌ها را به عنوان گلادیاتور در آرِنا ممنوع کرد. اما البته گفت که هیچ اشکالی ندارد که آنها را بی‌دفاع، با حیوانات وحشی در آرِنا بیندازند تا شکار شوند!
