مجله‌ی خبری «صبح من»: اگر به دنبال یک زندگی سبزتر هستید که می‌تواند روی محیط‌زیست تاثیر مثبت بگذارد، باید به سراغ کمد لباس‌تان بروید. چون آن‌جا محل آسانی برای انتخاب خریدهای سازگار با محیط‌زیست است. چون قبلا خریداری شدند و تولید مجددشان دیگر به محیط زیست آسیب نمی زند. «fast fation» که در ایران به مد سریع شناخته می‌شود، در آدم‌ها هیجان خرید پوشاک را بالا می‌برد. نوجوان‌ها یکی از گروه‌های هدف اصلی تولیدکننده‌های مد سریع هستند و به همین دلیل ما می‌توانیم با تغییر عادت‌هایمان در خرید به فرهنگ مد پایدار که در مقابل مد سریع است، کمک‌کنیم.
مد سریع دقیقا چیست؟
مد سریع به مصرف‌کننده‌ها اجازه‌می‌دهد تا به سرعت پوشاک و وسایلی را که مد می‌شوند، با قیمت ارزان‌تر بخرند و با مد بعدی این کار را تکرارکنند. تولیدکننده‌ها این لباس‌ها را در مقیاس انبوه تولید می‌کنند تا مصرف‌کننده به دورانداختن لباس قبلی و خرید لباس جدید تشویق شود. شاید همه این اتفاق‌ها در کمتر از چند هفته و ماه انجام‌شود.
سابقه این اتفاق به آخر قرن بیستم و شروع انقلاب صنعتی برمی‌گردد. یعنی زمانی که کم‌کم کارخانه‌های پوشاک و ماشین‌ها جای خیاط‌خانه‌ها و تولید دستی پوشاک را گرفتند. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای شناسایی برندهای مد سریع، بررسی قیمت‌هاست. جنس بیشتر پارچه‌ها در این صنعت، بیشتر از الیاف مصنوعی، پلیاستر و مواردی شبیه این است تا پارچه‌های طبیعی مانند پنبه و ابریشم. راه دیگر توجه به دوخت جیبها، دکمه‌ها و زیپ‌هاست. در فست فشن درزها ممکن است به راحتی باز و دکمه‌ها شل‌‌شوند.
مد سریع چطور محیط‌زیست را نابود می‌کند؟
به مد سریع، مد یک‌بار مصرف هم می‌گویند؛ چون در آن مدام تشویق می‌شوید دوربریزید و دوباره بخرید! اما این مد چه تاثیراتی روی محیط‌زیست می‌گذارد؟
تولید زباله‌های پردردسر
طبق گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست در سال ۲۰۱۵ بیش از ۱۰٫۵میلیون تن از زباله‌ها در محل دفن، منسوجات بوده‌اند! علاوه بر این که بخش بزرگی از محیط را باید به دفن این زباله‌ها اختصاص‌داد، بازیافت آن‌ها هم بسیار پردردسر و پرهزینه است.
آثار زیست‌محیطی
یکی از ارزان‌ترین و محبوب‌ترین پارچه‌ها در مد سریع، پلیاستر است. تولید منسوجات مصنوعی سالانه به ۴۳۲میلیون بشکه نفت نیازدارد. نفت جزو سوخت‌های فسیلی است و اتکا به آن یعنی زیادشدن گازهای گلخانه‌ای و تغییرات آب‌وهوایی زمین. همچنین این پارچه‌های پلاستیکی، خطر تولید میکروپلاستیک‌ها را بالا می‌برند. حتی پارچه‌های طبیعی وقتی در فست‌مد استفاده‌می‌شوند، مشکل‌ساز هستند و برای تولید یک تن لباس رنگ‌شده به ۲۰۰تن آب نیاز است.
هزینه انسانی
این را همیشه یادتان باشد که لباس ارزان با نیروی کار ارزان تولیدمی‌شود. بیشتر کارگرانی که در تولیدی‌های مد سریع مشغول به کار هستند، دستمزد کمی دارند و ممکن است محیط کار ایمنی نداشته‌باشند.
تاثیر بر حیوانات
حیوانات با تولید فست‌مد به شکل‌های مختلفی آسیب‌می‌بینند. همچنین میکرو پلاستیک‌ها علاوه بر تهدید حیات دریایی می‌تواند باعث بسته‌شدن راه گوارش حیواناتی شود که غذایشان آلوده به این ذرات است. همچنین مد سریع یک تهدید بزرگ برای زیستگاه حیوانات است. پارچه ریون و ویسکوز از خمیر چوب ساخته‌می‌شوند و جنگل‌های زیادی در اندونزی، کانادا و آمازون برای تولید پارچه و لباس نابود‌می‌شوند؛ این فرایند زیستگاه حیوانات را هم از بین‌می‌برد.
خب ما چی‌کار کنیم؟!
یک ایده هوشمندانه برای پیرو فستفشن نبودن، این است که به دنبال برندهای پایدار بگردیم که در تولیدات خود از پارچه‌های طبیعی استفاده‌می‌کنند. یک راه دیگر این است که کمتر خرید کنیم، از لباس‌ها درست مراقبت‌کنیم و آن‌ها را به مدت طولانی‌تری بپوشیم. لباس‌ها را به بازیافت بدهیم یا به جای دورانداختن آن‌ها به فکر بازتولید آن‌ها باشیم. کاری که مادربزرگ‌ها با تولید لحاف‌های چهل‌تکه انجام‌می‌دادند. به‌طور کلی تغییرات زیادی باید انجام‌شود تا صنعت مد هم برای محیط‌زیست و هم برای افرادی که لباس‌ها را تولیدمیکنند، بهتر شود. چرخه زندگی یک لباس-از مواد خام استفادهشده تا مدت زمان پوشیدن و نحوه دورریختن آن-کلید ایجاد یک مدل مد بهتر است. در واقع صنعت مد باید یادبگیرد که چطور لباس‌های کمتر و بادوام‌تری تولیدکند که به راحتی بازیافت‌شود.
