مجله‌ی خبری «صبح من»: کریسمس به عنوان جشن تولد عیسی مسیح، برای اکثر مسیحیان در تاریخ ۲۵ دسامبر جشن گرفته می‌شود. این روز به عنوان یک روز تعطیل عمومی در بسیاری از کشورها جشن گرفته و به عنوان روزی برای جشن و سپری کردن وقت با خانواده و عزیزان شناخته می‌شود. در این مطلب قصد داریم درباره‌ی کریسمس و تاریخچه پیداش بابانوئل با شما سخن بگوییم.
به گزارش مجله‌ی خبری «صبح من»، جشن کریسمس هرگز یک جشن کاملاً مذهبی نبوده است. امروزه نیز، این جشن به یک مناسبت خانوادگی تبدیل شده است. خانواده‌ها در فرا رسیدن کریسمس، درختان کاج یا نراد، که درخت‌هایی همیشه‌سبز هستند، را تزیین می کنند، غذاهای خاصی را تدارک می‌بینند و برای یکدیگر هدایا می‌خرند. جشن کریسمس در کشورهای مختلف برگزار می‌شود و هر کشور نیز آداب و رسوم خاص خود را دارد. اما باید توجه داشت که قدمت برگزاری این جشن به شکلی که اکنون می‌شناسیم، زیاد قدیمی نیست. این رویداد در ابتدا به عنوان عید پاک شناخته می‌شد، اما در طول زمان و در قرن‌های چهارم، ششم و هشتم میلادی، رواج بیشتری یافت؛ اما نه به شکلی که امروزه مشاهده می‌شود. به طور واقع، می‌توان گفت جشن کریسمس بر جشنهای دیگری که در کشورهای مختلف برگزار می‌شدند، غلبه کرد.
چه کسی بابانوئل را اختراع کرد؟
بی تردید بابانوئل یکی از اصلی‌ترین نمادهای جشن کریسمس است. اما در واقع، بابانوئل به عنوان یک شخص تاریخی اختراع نشده است. افسانه بابانوئل را می‌توان به راهبی به نام “سنت نیکلاس” نسبت داد که در حدود سال ۲۸۰ میلادی در ترکیه متولد شد. سنت نیکلاس به عنوان یک راهب فقیر شهامتمند شناخته می‌شد که ثروت خود را به مستمندان و بیماران اختصاص می‌داد و به عنوان محافظ کودکان و کارگران شناخته می‌شد.
اولین بار که نام بابانوئل مطرح شد، در اواخر دهه ۱۸۰۰ میلادی در نیویورک بود، و در مراسم تجلیل از سنت نیکلاس، نام او به “بابانوئل” تغییر یافت. همچنین، در سال ۱۸۲۲، وزیر اسکوپول به نام “کلمنت کلارک مور” شعری مخصوص کریسمس سرود که در آن بابانوئل به عنوان یک شخصیتی که با سورتمه و گوزن‌هایش در آسمان پرواز می‌کند و اسباب‌بازی‌ها را به کودکان هدیه می‌آورد، توصیف شد.
نسخه نمادین بابانوئل به عنوان یک شخصیت خوشحال و مهربان با ریش‌های سفید و لباس قرمز، که یک کیسه پر از اسباب‌بازی بر دوش دارد، در سال ۱۸۸۱ توسط “توماس نست”، کاریکاتوریست سیاسی، شکل گرفت. بنابراین، بابانوئل به مرور زمان از این ترکیب افسانه‌ها، شعرها و تصویرسازی‌ها به عنوان نمادی برای فردی مهربان و بخشنده در جشن کریسمس شناخته شده است.
