«صبح من» با چهره ها: علاقه‌مندان به ادبیات نمایشی و داستان کوتاه می‌دانند که این دو حوزه از ادبیات تا چه اندازه مدیون آنتوان چخوف هستند. او روسیه زمان خود را به‌سادگی و شیوایی تمام توصیف می‌کند و ازاین‌رو او را نماینده برجسته مکتب رئالیسم اواخر قرن نوزدهم می‌دانند. اگر از دنبال‌کنندگان ادبیات رئالیستی هستید یا در ابتدای راه نویسندگی قرار دارید، در ادامه با ما همراه باشید تا با یکی از غول‌های ادبیات جهان و آثار کم‌نظیرش آشنا شویم.
به گزارش مجله خبری صبح من، آنتوان پاولوویچ چخوف، نویسنده و پزشک و روزنامه‌نگار روس، ۲۹ ژانویه ۱۸۲۶ در تاگانروگ روسیه متولد شد. چخوف پادشاه بی‌چون‌و‌چرای داستان کوتاه جهان است. او در داستان‌هایش به‌دنبال خلق موقعیت‌های عجیب نیست، بلکه از روزمرگی‌های انسان‌های معمولی داستان‌هایش را خلق می‌کند و به همین خاطر شخصیت‌ها و موقعیت‌های داستان‌های او برای مخاطبانش بسیار ملموس و واقعی‌اند. او به‌رغم سال‌ها درگیری با بیماری سل و عمر کوتاهش، توانست آثار کم‌نظیری در قالب نمایشنامه و داستان کوتاه خلق کند. امروزه آثار آنتوان چخوف نه‌تنها از بهترین‌های ادبیات جهان که از بهترین منابع آموزشی برای نویسندگان داستان کوتاه و نمایشنامه‌اند. آنتوان چخوف در ژوئیه سال ۱۹۰۴ در ۴۴سالگی بر اثر بیماری سل درگذشت.
۱. سه خواهر
تعداد صفحه: ۱۳۶
اولگا و ماشا و ایرینا سه خواهر جوان و تحصیل‌کرده از خانواده پروزروف هستند. آنها در مسکو بزرگ شده‌اند، اما اکنون در شهری کوچک زندگی می‌کنند. این سه خواهر در نمایشنامه چخوف نمادی از جامعه روسیه در اواخر قرن ۱۹ هستند که فقر و ناامیدی از آینده بیش از هر چیزی در زندگی‌شان به چشم می‌آید. این نمایشنامه برای اولین بار در سال ۱۹۰۱ روی صحنه رفت.
۲. دایی وانیا
تعداد صفحه: ۱۱۲
«دایی وانیا» از معروف‌ترین آثار آنتوان چخوف است که نویسندگان و کارگردانان بارها برای خلق آثارشان از آن الهام گرفته‌اند. این نمایشنامه تصویری از اعضای یک خانواده و حسرت‌هایشان ارائه می‌کند؛ جنس این حسرت‌ها برای مخاطب بسیار آشناست. عشق‌های ازدست‌رفته، فرصت‌های سوخته و زندگی‌ای که رخوت در آن ریشه دوانده وجه مشترک شخصیت‌های داستان است. اگر می‌خواهید با چخوف و آثارش آشنا شوید، «دایی وانیا» از تأثیرگذارترین آنهاست.
۳. دوئل
تعداد صفحه: ۱۷۸
بی‌شک آنتوان چخوف در شخصیت‌پردازی و توصیف انسان‌ها و موقعیت‌ها بی‌نظیر است. او در «دوئل» یکی از بهترین شخصیت‌پردازی‌هایش را انجام داده است. در این داستان روابط انسانی و اختلاف طبقاتی روسیه قرن ۱۹ را از نگاه چخوف می‌بینیم.
۴. مرغ دریایی
تعداد صفحه: ۱۱۶
عشق و هنر موضوعات محوری این کتاب‌اند. داستان درباره آدم‌هایی است که برای فرار از رخوتی که به آن دچارند، خود را گرفتار روابط عاشقانه پیچیده‌ای می‌کنند. یک نمایش در جریان داستان در حال اجراست و چخوف به‌واسطه آن از دیدگاهش درباره هنر می‌گوید که بخش جذاب این اثر به حساب می‌آید. اگر به کتاب های چخوف علاقه دارید و می‌خواهید با دیدگاه او به هنر آشنا شوید، «مرغ دریایی» را در فهرست مطالعه‌تان قرار دهید.
۵. باغ آلبالو
تعداد صفحه: ۱۱۰
نقد چخوف به طبقه اشراف روسیه و توصیفش از آنها از قسمت‌های جالب‌توجه آثار اوست. او در «باغ آلبالو» از تلاش‌های خانواده‌ای ورشکسته برای فرار از موقعیتی بحرانی که در آن گرفتار شده‌اند می‌نویسد. این خانواده برای پرداخت بدهی‌های خود درخت‌های باغ آلبالویشان را قطع می‌کنند تا زمین آن را بفروشند. باغ آلبالو که میراث خانوادگی آنهاست، نماد اصالت این خانواده ورشکسته است. توصیف و تشریح چخوف از وضعیت این اشراف تأمل‌برانگیز است. این اثر در سال ۱۹۰۴ منتشر شد.
۶. آواز قو
تعداد صفحه: ۱۴۴
این کتاب شامل ۵ نمایشنامه تک‌پرده با عنوان‌های «آواز قو»، «شب قبل از محاکمه»، «در جاده بزرگ»، «زیان‌های استعمال دخانیات» و «جشن سالگرد عروسی» است. این مجموعه مانند دیگر آثار چخوف مضمون اجتماعی دارد و بیشتر شخصیت‌های آن از طبقه اشراف‌اند. اگر از علاقه‌مندان آثار چخوف هستید، خواندن این مجموعه خالی از لطف نخواهد بود.
۷. بانو با سگ ملوس
تعداد صفحه: ۲۷۲
چخوف بهترین نویسنده داستان کوتاه جهان است و بیشتر آثار او نیز در همین دسته قرار می‌گیرند. «بانو با سگ ملوس» مجموعه‌ای از ۱۱ داستان کوتاه با عنوان‌های «چاق و لاغر»، «آفتاب‌پرست»، «ماسک، وانکا»، «شوخی»، «سرگذشت ملال‌انگیز»، «بانو با سگ ملوس»، «سبک‌سر»، «انگور فرنگی»، «ئیونیچ» و «جان دلم» است. «بانو با سگ ملوس» که عنوان این مجموعه از آن گرفته شده، درباره آشنایی دمیتری دمیتریچ گوروف با زنی به‌نام آناست که موجب خیانت او به همسرش می‌شود. چخوف در این اثر، از ازدواج و خیانت و روابط عاشقانه می‌گوید.
۸. ایوانف
تعداد صفحه: ۱۳۶
چخوف استاد نوشتن از روزمرگی‌های آدم‌هاست. او شخصیت‌ها و داستان‌هایشان را به‌گونه‌ای توصیف می‌کند و به مخاطب می‌شناساند که گویی آن شخصیت را سال‌هاست می‌شناسیم و یا به‌جایش زندگی کرده‌ایم. ایوانف مردی ۳۸ساله و دچار افسردگی و البته خوش‌ذات است، اما حالا رفتارهایی از او سر می‌زند که بسیار عجیب و بعیدند. چخوف در «ایوانف» به‌زیبایی نشان می‌دهد که یک انسان به‌رغم همه فضایلش، تحت‌تأثیر حماقت و خودپسندی تا چه اندازه می‌تواند به قهقرا برود.
۹. وحشی
تعداد صفحه: ۲۰۰
«وحشی» ۴ پرده از نمایشی کمدی است که اشراف‌زاده‌هایی کوته‌فکر شخصیت‌های اصلی آن هستند. طنز تلخ حاکم بر داستان شاخص است و لذت خواندن را برای مخاطب دوچندان می‌کند.
۱۰. دشمنان
تعداد صفحه: ۳۱۴
«دشمنان» شامل ۱۳ داستان کوتاه با ترجمه دلنشین سیمین دانشور است. «جیرجیک»، «دشمنان»، «فراری»، «رؤیاها»، «یک اتفاق ناچیز»، «ساز روچیلد»، «بوسه»، «راهب سیاه‌پوش»، «تیفوس»، «گوسیف»، «بانو و سگ ملوسش»، «وانکا» و «هاملت مسکویی» عنوان داستان‌های این مجموعه‌اند. در داستان «دشمنان»، چخوف خانواده روسی را زیر ذره‌بین می‌برد و با داستانش تلنگری به جامعه آن زمان روسیه می‌زند و نقش و جایگاه خانواده را گوشزد می‌کند.
۱۱. درباره عشق
تعداد صفحه: ۲۱۸
عشق و جزئیاتش موضوع محوری داستان‌های این مجموعه چخوف‌اند. این مجموعه ۱۲ داستان دارد که ۷ داستان آن درباره عشق‌اند. این اثر پاسخی به این ۲ پرسش است:
- عشق با انسان چه می‌کند؟
- چه شاخص‌های مشترکی در تجربه‌های مختلف عشق وجود دارد؟
اگر به داستان‌های عشقی علاقه دارید، کتاب «درباره عشق» چخوف پیشنهاد ویژه ما به شماست.
۱۲. نامه‌ها
تعداد صفحه: ۹۸۴
«نامه‌ها» مجموعه‌ای از نامه‌های جمع‌آوری‌شده چخوف به افراد مختلف است. اهمیت این اثر به‌لحاظ شناخت و آشنایی بیشتر با جهان‌بینی چخوف است. اگر می‌خواهید چخوف را بشناسید، این اثر به اندازه زندگی‌نامه‌ای کامل از او اهمیت دارد.
۱۳. داستان ملال‌انگیز
تعداد صفحه: ۱۰۸
نیکالای استپانویچ پروفسور و دانشمند مشهوری در بستر بیماری است و با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند. او که حالا بیشتر از هر زمانی خود را به مرگ نزدیک احساس می‌کند، دنیا را از دریچه جدیدی می‌بیند که برای او خالی از معناست. «داستان ملال‌انگیز» روایتی تأمل‌برانگیز از زندگی است و از زبان مردی روایت می‌شود که با مرگ مواجه شده است.
۱۴. خرس
تعداد صفحه: ۸۰
این اثر شامل ۳ داستان کوتاه با عنوان‌های «خرس»، «خواستگاری» و «تاتیانا رپینا» است. چخوف در این اثر هویت را دست‌مایه داستان‌هایش قرار داده است و از این طریق هویت فرهنگی جامعه آن زمان روسیه را توصیف می‌کند.
