«صبح من» با دانستنی‌ها: شاید برای شما هم پیش آمده باشد که احساس کنید زمان، به سرعت می‌گذرد، اول روز به سرعت به پایان روز می‌رسد، اول هفته به آخر هفته و … . در این مطلب خواهیم دید چرا احساس می‌کنیم زمان به سرعت می‌گذرد و چگونه باید سرعت گذران آن را کاهش دهیم؟
به گزارش مجله‌ی خبری «صبح من»، احتمالا متوجه شده‌اید، هرچه انسان بزرگ‌تر می‌شود، به نظر می‌رسد زمان، با سرعت بیشتری در حال گذر است. وقتی که کودک بودیم، احساس می‌کردیم سال‌ها جاودانه هستند اما وقتی بزرگ شدیم، زمان به سرعت گذشت.
اگر به دنبال دلیل این امر هستید، بهتر است بدانید تنها دلیل گذر سریع زمان، روزمرگی‌هاست. درواقع زمانی که ما جوان هستیم، تجربیات جدید، نشانگرهایی را در سطح حافظه ایجاد می‌کنند که گذر زمان را کمتر احساس می‌کنیم اما وقتی یک کار را چندین بار تکرار می‌کنیم، مغز به آن به شکل یک خاطره نگاه می‌کند به همین دلیل، گذر زمان، سریع‌تر می‌شود.
دکتر «مارک ویتمن»، روانشناس و محقق در این زمینه می‌گوید: حافظه‌ی ما در هر لحظه، از بین می‌رود و اگر هیچ رویداد مهمی رخ ندهد، مغز ما چیزی برای به خاطر سپردن ندارد و زمان به خودی خود، کوتاه به نظر می‌رسد.
شباهت روزها
این پدیده به ویژه در طول دوران همه‌گیری کرونا، بیشتر احساس می‌شد. روزها برای کسانی که در خانه کار می‌کردند، مشابه بود. مکان همیشه یکسان بود و هیچ چیزی وجود نداشت که شما را از روزمرگی خارج کند. مسائلی مانند رستوران رفتن و یا تفریح با دوستان.
تأثیرگذاری روزمرگی بر مغز
به گفته‌ی ویتمن، این امر که همه‌ی روزها یکسان بگذرد، واقعا بر مغز ما تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، در مورد تعطیلات آخر هفته پیش از همه‌گیری کرونا فکر کنید. شاید شما در این روز، به طبیعت می‌رفتید، کباب درست می‌کردید، مسابقات را تماشا می‌کردید و … و پس از گذشتن تعطیلات، روز اول هفته را با انرژی شروع می‌کردید. اما در طول همه‌گیری کرونا، همه‌ی روزهای هفته تکراری شد و مغز، گذر زمان را سریع‌تر حس کرد.
ویتمن توضیح می‌دهد: گذر زمان سریع، یک فرایند احساسی است که با ساختار ما به عنوان یک موجود زنده، سازگار است. ما این تصور را داریم که زمان، یک خط مستقیم است و بر این باوریم که زمان، محدود است. ما تنها مسیری را می‌رویم که جای خوشحالی ندارد و پایان آن، پیری و مرگ است.
چند نکته برای کاهش سرعت زمان!
حتی اگر توقف زمان، غیرممکن باشد، با شیوه‌ای خاص از زندگی، می‌توان گذر زمان را آهسته‌تر کرد.
شکستن روزمرگی، قطعا اولین کار است. ما نمی‌توانیم از وظایف روزمره‌ی خود فرار کنیم اما می‌توانیم اوضاع را تغییر دهیم. به گفته «لورن سایرو»، روانشناس، حتی تغییرات کوچک نیز می‌تواند سرعت زمان را کاهش دهد. ما نیازی به تعطیلات رفتن و یا رفتن به رستوران‌های مجلل نداریم اما می‌توانیم، در محله، قدم بزنیم یا وسط روز، به دیدار یکی از دوستان برویم. همچنین هنگام رفتن به سر کار، مسیرهای جدید را امتحان کنیم و یا با شنیدن آهنگ‌های جدید، تغییری ایجاد کنیم. زبان جدیدی یاد بگیریم و یا حتی غذایی جدید بپزیم.
سفر نیز یکی از بهترین راهکارها برای کند کردن گذر زمان است. حتی گذراندن یک آخر هفته در خارج از خانه این تصور را ایجاد می‌کند که گذر زمان، کندتر شده است. به گفته‌ی ویتمن، اگر در خانه جلوی تلویزیون بمانیم، زمان به سرعت می‌گذرد اما اگر با دوستان خود برای تعطیلات آخر هفته، به بیرون برویم، چیزهای جدیدی وجود خواهد داشت که مغز می‌تواند ضبط کند و زمان، طولانی‌تر به نظر برسد.
برای کاهش گذر زمان می‌توانیم چیزهای جدیدی را مشاهده کنیم. تلاش برای مشاهده‌ی تغییرات کوچک حتی در محیط های آشنا، به حافظه کمک می‌کند تا روزمرگی‌ها را بکشند. مثلا اگر یک گیاه دارید، مراحل رشد برگ‌های آن را دنبال کنید. اگر حیوان خانگی دارید، ترفندهای جدیدی را به آنها آموزش دهید.
نوشتن خاطرات، سرعت گذر زمان را کندتر می‌کند. از آنجایی که مغز نمی‌تواند تمام خاطرات تکرارشونده را ذخیره کند، داشتن یک دفتر خاطرات می‌تواند به این امر کمک کند. وقتی افکار، احساسات و خاطرات خود را به روشی منظم، یادداشت کنید، می‌توانید پیش از آنکه مغز آنها را از حافظه‌ی شما پاک کند، خاطرات را نگهداری کنید. محققان ثابت کرده‌اند وقتی یادداشت‌های روزانه را برای مدت مشخصی بنویسیم، زمان طولانی‌تر خواهد گذشت.
در هر صورت، از آنجایی که مهمترین دلیل سرعت گذر زمان، روزمرگی است، پس هر شخصی باید فعالیتی را بیابد که اجازه دهد این روال و روزمرگی، بشکند. به این ترتیب، در پایان سال پشیمان نخواهد شد که وقت خود را برای چیزهای بیهوده‌ای تلف کرده است که حتی آنها را به یاد نمی‌آورد!
