مجله‌ی خبری «صبح من»: نفرین بر تو کوفه که پیک حسین(ع) را از بالای بلندی، روی زمین زدی تا پیام «میا حسین» شنیده نشود.
لعنت بر تو که با زر و سیم و وعده، مردمت پشت پسر عم حسین(ع) را خالی کردند.
خاک بر مردمانی که پیک حسین(ع) را لب تشنه به قتل رساندند.
خاک بر مردم هزار رنگ کوفه.
ای کاش عذاب ثمود، گریبانتان را می‌گرفت تا اینگونه کذاب نبودید.
مسلم با جمعیت انبوه شما، امیدوار گشت و به حسین(ع) نامه «بیا بیا» نوشت. اما نگذاشتید نامردیتان را برای امامش بفرستد.
ندای «حسین(ع) میا به کوفه» از زبان خشک و ترک خورده مسلم به آسمان بلند شد. او را به زمین زدند تا صدا به گوش سالار نینوا نرسد.
کوفه، تو دیگر روی خوش نخواهی دید. بگذار سر حسین(ع) را که برایت آوردند، همه اهالی‌ات هلهله کنان می‌آیند.
آنان که امروز به دروغ پشت مسلم را گرفتند تا امام حرکت کند و به سمتشان بیاید و بعد تو را تنها در مسجد رها کردند، همان کسانی خواهند بود که بر سینه حسین(ع) بنشینند و سر از قفا جدا کنند.
خاک بر مردمان هزار حرف. خاک بر کسانی که هوس و مال، عقلشان را ربود.
اما خوب می‌دانم…
هر که با آل علی درافتاد ور افتاد
