«صبح من» با دانستنی‌ها: از گذشته تاکنون، انسان با توجه به پرسش‌هایی که در ذهنش مطرح شده، آزمایش‌هایی را انجام داده و به این شیوه، پاسخ پرسش‌های خود را پیدا کرده است. یکی از این پرسش‌ها که ذهن دانشمندان گذشته را درگیر کرده بود، این بود که آیا هوا وزن دارد؟ اینجاست که «گالیله» برای پاسخ به این پرسش، آزمایش جالب طراحی می‌کند… .
به گزارش مجله‌ی خبری «صبح من»؛ سیصد سال پیش، «گالیله»، طبیعت‌پژوه ایتالیایی برای آنکه بداند هوا وزن دارد یا نه، آزمایشی انجام داد. گالیله یک کیسه‌ی چرمی را که به شکل بطری بود با آب پر کرد و دهانه‌ی آن را به دهانه‌ی یک بطری وصل کرد. حجم کیسه یک چهارم کمتر از ظرفیت بطری بود.
گالیله دهانه و گردن کیسه را خیس کرده بود تا محکم به سطح داخلی گردن بطری بچسبد. او با فشار، آب داخل کیسه‌ی چرمی را به داخل بطری خالی کرد. بعد گردن کیسه را برای بستن چرخاند و آن را محکم بست. در این حالت، سه چهارم بطری، آب و یک چهارم بالای آن هوای متراکم بود.
گالیله کیسه‌ی چرمی و بطری آب و هوا را وزن کرد. سپس کیسه را از بطری جدا کرد هوای متراکم از بطری خارج شد. فقط یک چهارم هوای معمولی در بالای بطری باقی مانده بود. گالیله کیسه‌ی خالی را از نو به گردن بطری وصل کرد و کیسه و بطری حاوی آب و هوا را دوباره وزن کرد. نتیجه شگفت‌انگیز بود؛ زیرا وزن کیسه و بطری کاهش یافته بود! بدین ترتیب، گالیله نتیجه گرفت که هوا هم وزن دارد.
کمتر از ده سال بعد، «اُتو فون گوریک»، طبیعت‌پژوه ماگدبورگی، کار گالیله را ادامه داد. او گفت:
هوا وزن دارد. اگر هوا وزن نداشت، فرّار بود. اما هوا نمی‌تواند فرّار باشد؛ چون به وسیله‌ی نیروی جاذبه‌ی زمین جذب می‌شود. بنابراین هوا وزن دارد؛ زیرا هر چیزی که وزن دارد توسط جاذبه‌ی زمین جذب می‌شود.
در مطالب بعدی، بیشتر در مورد ویژگی‌های آب و هوا خواهیم گفت.
