«صبح من» با نجوم: جهان فضای بیکرانی است متشکل از چیزهایی که ما میشناسیم و چیزهایی که هنوز نمیشناسیم. جهان ما از چیزهایی تشکیل شده که میتوانیم با چشم ببینیم و مواد و انرژیهایی که از راههای دیگری آنها را حس میکنیم. مواد تشکیلدهندهی جهان انواع بسیار زیادی دارند. در نگاه نخست، این مواد ممکن است به هم بیربط به نظر برسند، اما این چیزها در گروههای مشخصی جای میگیرند و هر گروه، پیشینهی مشخصی دارد. در ادامه میخواهیم شما را با تور نجوم «صبح من» همراه کرده و به سفری در باغ وحش جهانی ببریم. جایی که روی تابلوهایش، عبارت «به سیارهها غذا ندهید!» نقش بسته است!
جهان سیارهها
سیارهی زمین، خانهی ما در جهان است. از نظر ما، زمین خیلی بزرگ است. زمانی مردم بر این باور بودند که زمین مرکز جهان است؛ اما امروزه میدانیم که زمین بسیار کوچک است و سیارههای مانند آن بسیار زیاد است.
سیارههای منظومهی شمسی
هشت سیاره، شمال زمین و اجسام زیاد دیگری دور خورشید میچرخند. اینها با هم، منظومهی شمسی را تشکیل میدهند. گرچه سیارهها با هم شکل گرفتهاند، اما بسیار متفاوتند. زمین سومین سیارهی نزدیک به خورشید و پنجمین سیارهی بزرگ منظومهی شمسی است.
سیارههای کوتوله
منظومهی شمسی اجسام کوچکی شبیه سیاره دارد که سیارههای کوتوله نامیده میشوند. این سیارههای کوتوله، تقریباً گرد هستند و در فضایی انباشته از اجسام کوچکتر، به دور خورشید میچرخند.
قمرها
شش سیارهی منظومهی شمسی، قمرهایی دارند که به دور آنها میگردند. سیارهها ۱۶۰ قمر مشترک نیز دارند. بزرگترین قمر از کوچکترین سیاره بزرگتر است. اما کوچکترین قمر، فقط چند کیلومتر قطر دارد.
بقایای سیارهها
بعضی از موادی که در روند تشکیل سیارههای منظومهی شمسی نقش داشتهاند، قابل استفاده نیستند. سیارکها، اجسام موجود در کمربند کایپر و ستارههای دنبالهدار که منظومهی شمسی را فرا گرفتهاند، مواد بیمصرفی هستند.
سیارههای دوردست
سیارهها به غیر از خورشید، به دور ستارههای دیگری نیز میگردند. این سیارهها آن قدر تاریک هستند که در کنار درخشش ستارهها دیده نمیشوند. ما ۳۵۰ سیارهی دوردست را میشناسیم و میدانیم که تعداد سیارههای دوردست، خیلی بیشتر از این است.
زندگی
سیارهی زمین، تنها سیارهی جهان است که آثار حیات در آن یافت شده است. زندگی روی زمین، میلیونها شکل دارد. از موجودات بسیار کوچک، نظیر باکتریها گرفته تا پستانداران بزرگ مانند انسان.
ستارگان
زمین، گرما و نور خود را از خورشید میگیرد. این توپ گرم و گرد که از گاز درخشان تشکیل شده، یکی از میلیاردها و میلیاردها ستارهی جهان است. هر ستارهی، یک چرخهی زندگی دارد. در میان ابری از گاز و غبار به دنیا میآید، در طول زمان تغییر میکند و در انتها میمیرد.
ستارههای جوان
ستارهها در اولین مرحلهی زندگی خود یک توپ گاز هستند. وقتی که مرکز ستاره به اندازهی کافی گرم شد، واکنشهای هستهای آغاز میشود و ستاره، انرژی و نور تولید میکند.