«صبح من» با نجوم: زمین بخشی از یک خانوادهی فضایی به نام منظومهی شمسی است که حدود ۴/۶ میلیارد سال پیش، از سحابی عظیمی از جنس گاز و غبار، تشکیل شده است. بعد از خورشید، برجستهترین اعظای این خانواده، هشت سیاره هستند؛ اما این خانواده، اعضای کوچکتری هم دارد.
به گزارش مجلهی خبری «صبح من»؛ زمانی تصور میشد که این سیارهها در جهان یکتا هستند اما اکنون میدانیم که به دور دیگر ستارگان هم، سیارههایی میچرخند. در سلسله مطالب نجوم «صبح من»، قصد داریم تا شما را بیشتر با منظومهی شمسی و سیارههای درون آن، آشنا کنیم. همراه ما بمانید.
خورشید
بزرگترین عضو منظومهی شمسی که در مرکز منظومه قرار دارد، «خورشید» است. این ستاره از گاز تشکیل شده و جاذبهی آن، اعضای منظومهی شمسی را در کنار هم نگه میدارد.
عطارد
نزدیکترین سیاره به خشکی و کوچکترین سیارهی منظومهی شمسی، «عطارد» است. این سیارهی خاکستری و خشک که پر از قلههای آتشفشانی است، کوچکترین مدار را به دور خورشید دارد و طی کرن آن، فقط هشت روز طول میکشد!
زهره
«زهره» که تقریباً هماندازهی زمین است، گرمترین سیاره است و کندترین چرخش را به دور خود، در میان سیارات منظومهی شمسی دارد.
زمین
دنیای ما، سومین سیارهی نزدیک به خورشید است. زمین، احتمالاً تنها سیارهای است که آب و حیات در آن وجود دارد.
مریخ
«مریخ» بعد از زمین، نزدیکترین سیاره به خشکی است. این سیاره، خشک و سرد و خاک آن، سرخ رنگ است.
مشتری
«مشتری» بزرگترین سیارهی منظومهی شمسی است که در میان اعضای منظومهی شمسی، سریعترین چرخش را به دور خود دارد. مشتری مانند دیگر سیارههای غولپیکر، از گاز و مایع تشکیل شده. آنچه ما از روی زمین میبینیم، قسمت بالای جو ضخیم گازی آن است.
زحل
سیستم پیچیدهای از چند حلقه، دور «زحل» را فرا گرفته است. این سیاره، دومین سیاره بزرگ منظومهی شمسی و ششمین سیارهی نزدیک به خشکی است.
اورانوس
«اورانوس» سومین سیارهی بزرگ منظومه است و دو برابر زحل با خورشید فاصله دارد. چرخش اورانوس به دور خورشید، ۸۴ سال طول میکشد!
نپتون
سردترین و دورترین سیاره به خورشید، «نپتون» است. طولانیترین مدار چرخش به دور خورشید نیز متعلق به این سیاره است که ۱۶۵ سال طول میکشد!
ستارههای دنبالهدار
هزاران میلیارد ستارهی دنبالهدار در مدار جانبی نپتون به دور خورشید میچرخند. وقتی که یکی از این ستارههای دنبالهدار به خورشید نزدیک شود، دنبالهای از جنس گاز و غبار و سری بزرگ پیدا میکند.
اختروارهها
میلیونها قطعه سنگ در کمربندی میان مریخ و مشتری در حال چرخش به دور خورشید هستند. اینها، «اخترواره» هستند؛ مواد مازاد در هنگام تشکیل ستارهها.
قمرها
بیش از ۱۶۰ قمر به دور شش سیارهی بیرونی میچرخند. قمر مشتری که «گانیمد» نام دارد، از همه بزرگتر اشت. قمرهای کوچکتر، شکل نامنظمی دارند.
سیارههای کوتوله
این کرههای تقریباً گرد صخرهای، مانند اعضای دیگر منظومه، به دور خورشید میچرخند. «پلوتون» در کمربند «کایپر»، دورتر از نپتون به دور خورشید میچرخد.
در این بخش، با افراد خانوادهی زمین ما، یعنی منظومهی شمسی آشنا شدیم. در مطلب آینده، دربارهی چگونگی تشکیل منظومهی شمسی، بیشتر خواهیم دانست. همراه ما بمانید.