«صبح من» با نجوم: عمر ستاره‌ها طولانی است اما عمر جاودان ندارند. ستاره‌های شبه خورشید، میلیاردها سال عمر می‌کنند، در حالی که ستاره‌های بزرگ‌تر، تنها چند میلیون سال عمر دارند.
به گزارش مجله‌ی خبری «صبح من»، جرم ستاره نه تنها عمر ستاره، بلکه چگونگی مرگ آن را هم مشخص می‌کند. بیشتر ستاره‌ها به مرور خاموش می‌شوند اما ستاره‌های بزرگ‌تر به طور ناگهانی می‌میرند.
بیشتر بخوانید:
- صورت فلکی «حوت» یا «ماهی» چگونه به آسمان آمد؟
- صورت فلکی «دلو» با طوفان حضرت نوح (ع) چه ارتباطی دارد؟
- داستان صورت فلکی «جدی»؛ بز یا بزماهی؟!
- صورت فلکی «عقرب » با صورت فلکی «جبار» چه ارتباطی دارد؟
- صورت فلکی «سُنبله» یا «خوشه» را از چه زمانی می‌شناسند؟
- صورت فلکی «اسد» یا «شیر» پیش‌تر چه مفهوم و اعتباری داشت؟
- درباره‌ی صورت فلکی سرطان (خرچنگ) چه می‌دانیم؟
- صورت فلکی جوزا (دو پیکر) به یاد چه کسانی چنین نام گرفت؟
- «قوس» یا «تیرانداز آسمانی» که بود؟
- آیا میزان (ترازو) همیشه در آسمان وجود داشته است؟
- صورت فلکی «ثور» چگونه به آسمان آمد؟
- صورت فلکی «حَمَل» یا «بره» چگونه به آسمان آمد؟
- «دب اکبر» و «دب اصغر» در واقع چه شکلی هستند؟ خرس، ارابه یا ملاقه؟
- در آسمان شب فصل بهار چه صورت فلکی‌هایی را می‌بینیم؟
- در شب‌های کوتاه تابستانی، کدام صورت‌های فلکی در آسمان دیده می‌شوند؟
- صورت‌های فلکی «مار آبی»، «غراب»، «باطیه» و «تنین» چگونه به آسمان آمدند؟
- (تصاویر) کشف صورهای فلکی شگفت‌انگیز در یک معبد مصری
- عجیب ترین سیارات فراخورشیدی در جهان اطراف ما
- صورت‌های فلکی چه نام دارند و در چه زمانی قابل مشاهده هستند؟
- آیا می‌دانید نام ماه‌های شمسی از کجا آمده است؟
- افسانه‌ی کهکشان حلزونی؛ «راه شیری»، چگونه چنین نام گرفت؟
تهیه، تایپ و تنطیم: مجله‌ی خبری «صبح من»
جالب است بدانید وقتی ستاره‌ها می‌میرند، ماده‌ی آنها از بین نمی‌رود بلکه نسل جدیدی از ستاره‌ها را خلق می‌کند.
ماده‌ی باقی مانده از ستاره‌ی در حال مرگ، به صورت سحابی بزرگی درمی‌آید که ستاره‌های جدید را می‌سازد. نسل‌های متواتر ستاره‌ها در تاریخ جهان، به این شکل به وجود آمده‌اند.
مرگ ناگهانی
ستاره‌های در نزدیکی زمان مرگ، از خود گاز و غبار ساطع می‌کنند. با گذشت میلیون‌ها سال، این گاز و غبار پش شده و با ذرات ریز هیدروژن بین ستاره‌ها، آمیخته می‌شود اما آیا این آخر راه است؟ خیر. تازه اول راه است.
ذراتی که با هم مخلوط شده‌اند، توسط نیروی جاذبه به هم نزدیک می‌شوند و سحابی را تشکیل می‌دهند. این سحابی بزرگ، سرد و تیره است.
توده‌های چگال در سحابی‌ها شکل می‌گیرند و منفجر می‌شوند تا ستاره را تشکیل دهند. نور درخشان ستاره‌ی جوان، بخش‌هایی از سحابی را شفاف می‌کند و باعث درخشش آن می‌شود.
این ستاره در نخستین مرحله‌ی زندگی خود است. در این مرحله، ستاره، نور ثابتی دارد و واکنش‌های هسته‌ای درون آن، هیدروژن را به هلیوم و دیگر عناصر، تبدیل می‌کند.
گردآوری و تنظیم: مجله‌ی خبری «صبح من»
اخبار «صبح من» را در بله و ایتا دنبال کنید:
کانال «صبح من» در بله:
https://ble.ir/sobheman
کانال «صبح من» در ایتا:
https://eitaa.com/Sobheman
