«صبح من» با نجوم: صورت فلکی «حوت» هیچ ستاره‌ی پرنوری ندارد؛ به نحوی که بسیاری از ساکنان شهرهای بزرگ، هیچ‌گاه این صورت فلکی را مشاهده نمی‌کنند. صورت فلکی «حوت» برای مسیحیان پیشین نیز اهمیت ویژه‌ای داشت. دوران مسیحیت حدود ۲۰۰۰ سال قبل آغاز شد؛ یعنی زمانی که نقطه‌ی اعتدال بهاری از برج «حَمَل» به برج «حوت» انتقال یافت. عیسی مسیح (ع) در دوران ابتدایی مسیحیت با این صورت فلکی ارتباط داده می‌شد.
به گزارش مجله‌ی خبری «صبح من»؛ بابلیان باستان، ستارگان این صورت فلکی را به صورت مادر و پسری نمایش می‌دادند که خود را به شکل ماهی درآورده‌اند. یونانیان نیز داستان کاملاً مشابهی در این مورد دارند.
به عقیده‌ی یونانیان باستان، «آفرودیت»، الهه‌ی عشق و پسرش «اِروس»، تحت تعقیب مردی به نام «تیتونوس» بودند که سرنوشت عجیبی داشت؛ او هرچند که فناناپذیر بود، ولی مانند انسان‌های معمولی، پیر می‌شد. «تیتونوس»، که رومیان او را به صورت غول نفرت‌آوری مجسم می‌کردند، در پی «آفرودیت» که رومیان او را «ونوس» می‌نامیدند و پسر کوچکش بود.
پیش از آنکه «تیتونوس» بتواند به آنها برسد، مادر و پسر به دریا پریدند و خود را به شکل دو ماهی درآوردند. پس از آن، این ماهی‌ها از سوی خدایان به آسمان انتقال یافتند و به وسیله‌ی نوار پهنی با یکدیگر مرتبط شدند. این طریقه‌ی ارتباطی به عنوان نمود و نشانی از عشق مادری به شمار می‌آید.
