«صبح من» با معماری: ساختمان موزه گوگنهایم بیلبائو که توسط معمار کانادایی – آمریکایی، فرانک گری طراحی شده است، نمونه ای باشکوه از نخستین سبک های معماری قرن بیستم است. این موزه با ۲۴۰۰۰ متر مربع، که ۹۰۰۰ متر مربع آن به فضای نمایشگاهی اختصاص دارد، نشان دهنده یک نقطه عطف معماری با پیکربندی جسورانه و طراحی نوآورانه، دارای سطوح مختلفی است. سه سطح ساختمان در اطراف آتریوم سازماندهی شده اند و با استفاده از راهروهای خمیده، آسانسورهای تیتانیومی و شیشه ای و همچنین راه پله ها به هم متصل می شوند.
به گزارش «صبح من»؛ این ساختمان با الهام از شکل ها و بافت های یک ماهی طراحی شده است و می توان آن را یک مجسمه یا یک اثر هنری در نظر گرفت. فرم ها هیچ دلیلی ندارند و تحت هیچ قانون هندسی نیستند. این موزه در اصل پوسته ای است که زندگی صنعتی گذشته و بندر بیلبائو را تداعی می کند و از مجموعه ای از حجم های به هم پیوسته تشکیل شده است که برخی از سنگ های پوشش داده شده عمود بر هم و برخی دیگر از اسکلت تیتانیوم پوشیده شده است.
در ساخت این موزه هم از نظر ارتفاع و هم از نظر مصالح به کار رفته به یکسری ظرافت های هنری توجه شده است برای مثال سنگ آهک با رنگ شنی برای این هدف انتخاب شد که وقتی موزه از رودخانه دیده می شود، شبیه یک قایق باشد، اما از بالا به یک گل شبیه است.
فضاهای داخلی موزه
در زیر ظاهر آشفته ایجاد شده توسط تضادها، فرم های منظم تکه تکه شده با سنگ پوشیده شده از طرفی فرم های منحنی از جنس تیتانیوم و دیوارهای شیشه ای بزرگ، ساختمان حول یک محور مرکزی ساخته شده است. سالن به ارتفاع ۵۰ متر، آتریوم بسیار ریبا که بالای آن یک گنبد فلزی قرار دارد. در اطراف آن، سیستمی از پل‌های منحنی، آسانسورهای شیشه‌ای و برج‌های پلکانی که ۱۹ گالری را در سه طبقه را به هم متصل می‌کنند و فضای مستطیلی کلاسیک را با سایر اشکال و تناسبات منحصربه‌فرد ترکیب می‌کنند، همگی توسط نور گنبد روشن می‌شوند.
ساختار طراحی موزه
به دلیل پیچیدگی ریاضی، منحنی های سینوسی با استفاده از یک نرم افزار طراحی سه بعدی به نام Catia طراحی شدند که امکان طراحی و محاسباتی را فراهم میکرد که سال ها قبل امکان پذیر نبود. این ساختمان با دیوارها و سقف های باربر ساخته شده است که ساختار داخلی آن از میله های فلزی است که شبکه هایی با تعدادی مثلث را تشکیل می دهد. با نرم افزار Catia تعداد میله های مورد نیاز در هر مکان و همچنین موقعیت و جهت میله ها را تعیین شد علاوه بر این ساختار، دیوارها و سقف ها دارای چندین لایه عایق و پوشش بیرونی تیتانیوم هستند و هر قطعه منحصر به فرد است.
متریال استفاده شده
این موزه که از سنگ آهک، شیشه و تیتانیوم ساخته شده است و درواقع برای ساخت ان از ۳۳۰۰۰ قطعه تیتانیوم به ضخامت نیم میلی‌متر استفاده شده که هر کدام فرم منحصربه‌فرد متناسب با موقعیت مکانی خود را دارد. شیشه های استفاده شده در موزه به نحوی طراحی شده اند که فقط نور خورشید را وارد فضای داخلی و از نفوذ گرما جلوگیری می کند.
