«صبح من» با روانشناسی: تقریبا همه ما در فیلم‌ها و کتاب‌های داستانی، افرادی را دیده‌ایم که یک دوست خیالی دارند. حتی شاید خود ما نیز در زمان کودکی چنین چیزی را تجربه کرده باشیم. اما سوالی که برای بسیاری از افراد پیش می‌آید، این است که آیا داشتن دوست خیالی در بزرگسالی طبیعی است؟
به گزارش مجله خبری صبح من، معمولا افراد بزرگسال از طرح چنین پرسش‌هایی خودداری می‌کنند تا از قضاوت‌های اطرافیان خود در امان بمانند. اما حقیقت این است که افراد زیادی زندگی در کنار دوستان خیالی را تجربه می‌کنند و می‌توان گفت وجود یک دوست خیالی در بزرگسالی، تقریبا امری طبیعی است. در این مطلب، کمی بیشتر با مقوله دوست خیالی آشنا خواهیم شد و داشتن دوست خیالی در بزرگسالی را موردبررسی قرار می‌دهیم.
آیا بزرگسالان می‌توانند دوستان خیالی داشته باشند؟
با اینکه چنین چیزی چندان معمول نیست، اما داشتن دوست خیالی در سنین بالا می‌تواند یک امر طبیعی باشد. اما به شرطی که این مسئله در روابط واقعی، کار و زندگی فرد مشکلی ایجاد نکند. معمولا کودکان پس از ورود به مدرسه و در سنین ۷ تا ۸ سالگی، دوستان خیالی خود را فراموش می‌کنند. به همین دلیل، کم‌تر شاهد ارتباط افراد بزرگسال با دوستان خیالی هستیم. بااین‌حال، افراد زیادی داشتن دوست خیالی در بزرگسالی را تجربه می‌کنند. درنتیجه، بررسی این موضوع می‌تواند در بالا بردن کیفیت زندگی این افراد اثرگذار باشد.
چرا بزرگسالان دوستان خیالی پیدا می‌کنند؟
همان‌طورکه دیدیم، نمی‌توان داشتن دوست خیالی در سنین بزرگسالی را یک امر غیرطبیعی دانست. محققین و روانشناسان درباره این موضوع دلایل مختلفی مطرح می‌کنند که هرکدام از آن‌ها می‌تواند بخشی از این پازل پیچیده را کامل کند. در ادامه، به چند مورد از این دلایل اشاره می‌کنیم.
برطرف کردن احساس تنهایی
داشتن دوست خیالی می‌تواند به‌عنوان یک مکانیزم دفاعی دربرابر تنهایی یا انزوای اجتماعی عمل کند. معمولا با بالا رفتن سن، تغییراتی در دایره روابط فرد و زندگی اجتماعی او ایجاد می‌شود که تنهایی و انزوای اجتماعی را در پی دارد. درواقع دوستان خیالی می‌توانند احساس راحتی و اطمینانی که در روابط واقعی افراد وجود ندارد را جبران کنند. این‌گونه خلأ عاطفی و اجتماعی فرد به‌واسطه دوستان خیالی پُر می‌شود. برای مثال، داشتن دوست خیالی می‌تواند به افرادی که محیط زندگی خود را تغییر داده‌اند، افرادی که بازنشسته شده‌اند و یا افرادی که به‌تازگی یکی از عزیزان خود را از دست داده‌اند، کمک کند تا بحران خود را پشت‌سر بگذارند.
فرار از فشارهای زندگی روزمره
برخی افراد داشتن دوست خیالی را راهی برای فرار از استرس‌ها و فشارهای زندگی روزمره می‌دانند. مسئولیت‌های زندگی واقعی مثل کار، خانواده، وضعیت مالی و … گاهی اوقات می‌توانند طاقت‌فرسا باشند. داشتن دوست خیالی می‌تواند به افراد کمک کند تا این عوامل استرس‌زا و آزاردهنده را رها کرده و به دنیایی بدون دغدغه و اضطراب وارد شوند. با این کار بخش زیادی از فشارهای روانی زندگی روزمره برطرف می‌شود.
نزدیک شدن به احساسات و تجریبات گذشته
در برخی موارد، افراد ممکن است با ایجاد یک دوست خیالی در درک احساسات خود موفق‌تر عمل کرده و یا فهم بهتری از تجریبات گذشته خود به دست بیاورند. حتی افراد می‌توانند یک دوست خیالی برای نشان دادن بخشی از خود ایجاد کنند که سعی دارند به آن بخش نزدیک شده و یا با آن کنار بیایند.
افزایش خلاقیت یا سرگرمی و لذت
داشتن دوست خیالی می‌تواند راهی برای افزایش خلاقیت و ابتکار افراد باشد. برخی از بزرگسالان که در زمینه‌هایی همچون نویسندگی، طراحی بازی و هنر فعالیت می‌کنند، می‌توانند از این خیال‌پردازی‌ها در جهت تقویت ایده‌ها و خلاقیت خود استفاده کنند. برخی افراد هم ممکن است به‌سادگی از خلاقیت و سرگرمی ناشی از داشتن یک دوست خیالی لذت ببرند. تخیل ابزار ارزشمندی است که بهره‌گیری از امکانات آن می‌تواند جنبه‌های مختلفی از زندگی را بهبود ببخشد. اما همه این‌ها تا زمانی طبیعی است که در زندگی و روابط واقعی افراد اختلالی ایجاد نکند.
داشتن دوست خیالی در چه سنی غیرطبیعی است؟
مشخص کردن سنی که بتوان در آن وجود یک دوست خیالی را غیرطبیعی دانست، مسئله‌ای پیچیده است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. معمولا کودکان زیر ۷ سال بیشترین میل را به داشتن یک دوست خیالی دارند. در سنین ۳ تا ۵ سالگی، دوستان خیالی می‌توانند راهی برای کودک فراهم کنند تا دنیای خود را بهتر درک کرده و عواطف و احساسات خود را راحت‌تر بیان کند. همچنین، وجود یک دوست خیالی به کودکان کمک می‌کند تا در یک محیط امن و کنترل‌شده، موقعیت‌های اجتماعی را تجربه کنند.
با نزدیک شدن به سن ۷ یا ۸ سالگی، کودکان از دوستان خیالی خود پیشی می‌گیرند. در این سن، مهارت‌های شناختی و اجتماعی کودک توسعه پیدا کرده و تعامل او با همسالانش بیشتر می‌شود. بااین‌حال، برخی از کودکان می‌توانند برای مدت طولانی‌تری با دوستان خیالی خود در ارتباط باشند که این موضوع نیز کاملا طبیعی است.
آیا می‌توان در هر سنی یک دوست خیالی داشت؟
به‌طورکلی، داشتن دوست خیالی یک پدیده رایج در بین کودکان است و به آن‌ها کمک می‌کند تا فرآیند رشد خود را کامل‌تر کنند. اما تحقیقات نشان داده‌است که بسیاری از افراد، داشتن دوست خیالی در بزرگسالی را نیز تجربه می‌کنند. البته این امر در بزرگسالان خیلی کم‌تر از کودکان دیده می‌شود.
وجود یک دوست خیالی در سنین بالا به‌تنهایی نشان‌دهنده بیماری روانی نیست؛ اما باید توجه داشته باشید که در برخی موارد، دوستان خیالی می‌توانند نشانه‌ای از بیماری‌های روانی جدی مانند اختلال هویت تجزیه‌ای، اسکیزوفرنی و یا اختلال شخصیت مرزی باشند. این یعنی درصورتی‌که داشتن دوست خیالی در زندگی روزمره فرد اختلالی ایجاد کند، باید به یک روانشناس مراجعه کرده تا وضعیت روانی او موردبررسی قرار بگیرد.
سخن پایانی
داشتن دوست خیالی در بزرگسالی تا زمانی که اختلالی در زندگی اجتماعی، کاری و شخصی فرد ایجاد نکند و یا با نشانه‌های دیگری همراه نباشد، یک امر طبیعی است. در غیر این صورت، می‌توان این موضوع را نشانه‌ای از یک بیماری روانی دانست که باید موردبررسی قرار بگیرد. شما می‌تواند برای بررسی چنین مسائلی از روانشناسان کمک بگیرید.
داشتن سلامت روانی خوب، اهمیت زیادی دارد و مشاوره روانشناسی می‌تواند به شما کمک کند تا از مشکلات روزمره تا مسائل عمیق‌تر روانی را به خوبی حل و فصل کنید. برخلاف تصور اشتباه عموم مردم که مراجعه به روانشناس را مختص مشکلات حاد می‌دانند، مشاوره می‌تواند در بسیاری از جوانب زندگی از جمله ازدواج، ارتباطات، و مدیریت ترس‌ها و اضطراب‌ها مفید واقع شود.
اخبار «صبح من» را در بله و ایتا دنبال کنید:
کانال «صبح من» در بله:
https://ble.ir/sobheman
کانال «صبح من» در ایتا:
https://eitaa.com/Sobheman
