استغفار هفتاد بندی امیرالمومنین(ع) در طلب روزی ـ بند اول

کد خبر : 56144
30 تیر 1403 - 18:00

مجله‌ی خبری «صبح من» در سلسله مطالبی، می‌کوشد هر روز، یک بند از این استغفار با ارزش را به همراه شعری که درباره‌ی آن سروده شده است، در اختیار شما بزرگواران قرار دهد. ضمن التماس دعا از شما خوبان دعوت می‌کنیم بند اول استغفار امیرالمومنین به همراه، فایل صوتی و شعر متناسب با آن را بخوانید و بشنوید:

«صبح من» با مطالب مذهبی: علامه نوری در کتاب «دارالسلام» می‌نویسد: امام رضا(ع) از پدران بزرگوار خود نقل می‌کنند که امام حسین(ع) فرمودند: روزی نزد امیرالمؤمنین نشسته بودم که عربی وارد شد و عرض کرد یا امیرالمؤمنین! من مرد عیالمند و فقیر هستم و مالی که زندگی مرا کفایت کند ندارم.

حضرت فرمودند: ای برادر عرب! چرا استغفار نمی‌کنی تا حالت نیکو شود؟

عرض کرد: زیاد استغفار می‌کنم، اما تغییری در زندگی‌ام پیدا نشده است.

حضرت فرمودند: ای برادر عرب! خدای متعال می‌فرماید: فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً (۱۰- نوح) به آنها گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بطلبید که او بسیار آمرزنده است (۱۰) (بعد فرمودند) چون به گناه بودن بعضی از اعمالت آگاه نیستی، استغفار تو ناقص است؛ زیرا از آنها استغفار نمی‌کنی و نتیجه نمی‌گیری.

سپس فرمود: اینک به تو استغفاری می‌آموزم که اگر آن را هنگام خواب بخوانی خدا به تو وسعت رزق عطا فرماید.

دعا را نوشته، به اعرابی داده و فرمودند: شب، قبل از خوابیدن، این استغفار را بخوان و گریه کن و اگر اشکت جاری نشد، تباکی کن.

امام حسین(ع) فرمود: سال بعد اعرابی به خدمت حضرت آمد و عرض کرد: یا امیرالمؤمنین! خداوند به من نعمت‌های زیادی عطا فرمود. شتران و گوسفندانم آن قدر زیاد شده‌اند که محلی برای نگهداری از آنها را ندارم.

آن حضرت فرمودند: ای برادر عرب! قسم به آن خدایی که محمد (صلوات الله علیه) را به نبوت برگزید، بنده‌ای نیست که با این دعا به درگاه خدا استغفار کند، مگر اینکه خدای متعال به برکت آن، گناهانش را آمرزیده، حوائجش را برآورده و به مال و اولادش فراوانی و برکت عطا فرماید.

🔹اللَّهُمَّ إِنِّی أُثْنِی عَلَیْکَ بِمَعُونَتِکَ عَلَى مَا نِلْتُ بِهِ الثَّنَاءَ عَلَیْکَ وَ أُقِرُّ لَکَ عَلَى نَفْسِی بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ الْمُسْتَوْجِبُ لَهُ فِی قَدْرِ فَسَادِ نِیَّتِی وَ ضَعْفِ یَقِینِی اللَّهُمَّ نِعْمَ الْإِلَهُ أَنْتَ وَ نِعْمَ الرَّبُّ أَنْتَ وَ بِئْسَ الْمَرْبُوبُ أَنَا وَ نِعْمَ الْمَوْلَى أَنْتَ وَ بِئْسَ الْعَبْدُ أَنَا وَ نِعْمَ الْمَالِکُ أَنْتَ وَ بِئْسَ الْمَمْلُوکُ أَنَا فَکَمْ قَدْ أَذْنَبْتُ فَعَفَوْتَ عَنْ ذَنْبِی وَ کَمْ قَدْ تَعَمَّدْتُ فَتَجَاوَزْتَ وَ کَمْ قَدْ عَثَرْتُ فَأَقَلْتَنِی عَثْرَتِی وَ لَمْ تَأْخُذْنِی عَلَى غِرَّتِی فَأَنَا ظَالِمٌ لِنَفْسِی الْمُقِرُّ لِذَنْبِی الْمُعْتَرِفُ بِخَطِیئَتِی فَیَا غَافِرَ الذُّنُوبِ أَسْتَغْفِرُکَ لِذَنْبِی وَ أَسْتَقِیلُکَ لِعَثْرَتِی فَأَحْسِنْ إِجَابَتِی فَإِنَّکَ أَهْلُ الْإِجَابَهِ وَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَهِ.

🔸بار خدایا! با یاری تو، تو را ثنا میگویم به خاطر آنچه به وسیله آن موفق به ثناگویی تو شدم و به اندازه نیت فاسد و یقین ضعیفم علیه خودم و به آنچه که تو سزاوارش هستی اقرار میکنم:بارالها، تو خوب معبود و خوب پروردگاری هستی و من بد پرورش یافته ای هستم!تو خوب مولایی هستی و من بد بنده ای!تو خوب مالکی هستی و من بد مملوکی!چه بسیار گناهی که مرتکب شدم و تو عفو نمودی و چه بسیار جرم هایی که از من سر زد و تو از آن گذشتی!چه بسیار خطاها کردم، ولی مرا مؤاخذه نکردی و چه بسیار بدی ها که عمداً مرتکب شدم و تو از آن درگذشتی!و چه بسیار لغزش ها که از من سر زد و از آن چشم پوشی نمودی، و مرا بر غفلتم مؤاخذه نکردی!اینک این منم که به خود ظلم کرده ام و به گناهم اقرار و به خطاهایم اعتراف دارم. پس ای آمرزنده گناهان! از تو میخواهم که گناهانم را ببخشی و از لغزش هایم درگذری، پس به نیکی اجابت کن که تو سزاوار اجابت و اهل تقوا و آمرزشی!)

فایل صوتی بند اول استغفار امیرالمومنین(ع) با نوای حاج میثم مطیعی:

اشعار متناسب با بند اول استغفار امیرالمومنین (ع)

صد شکر روزی‌ام شد، حمد تو را بخوانم
هرچند در ثنایت، چون طفل بی‌زبانم
نعم الإله هستی، نعم النصیر، یا رب
من روسیاه هستم، من سربه‌زیر، یا رب
یکتا و بی‌نظیری، در عفو و بردباری
جز تو کسی ندارد، این بنده فراری
صد بار توبه کردم، صد بار عهد بستم
با سنگ غفلتم باز، آیینه را شکستم
دیدم که بر گناهم، هر بار چشم بستی
از خانه تو هرگز، خالی نرفته دستی
هر بار چشم بستی، بر این همه تباهی
تو اهل چشم‌پوشی، من اهل روسیاهی
کار تو دست‌گیری‌ست یا رب نه مچ گرفتن
با آن‌که می‌توانی، اما گذشتی از من
حالا رسیده‌ام باز، دلتنگ و دلشکسته
از دست نفس دلخون، از دست خویش، خسته
از من، مرا بگیر و از من، مرا رها کن
از هرچه جز خود تو، این بنده را جدا کن
بیچاره کرده دل را، دلبستگی به جز تو
هر کس که با تو باشد، ذکرش شود «وَ فُزتُ…»
یا رب به حق مولا، مولای رستگاران
چشم امید دارم، امید عفو و غفران
تو اهل جود و بخشش، تو غافر الذنوبی
من ناسپاس، بدعهد، اما تو خوبِ خوبی
چشم و دلم به نورت، همواره بوده روشن
این‌بار هم بیا و با لطف بگذر از من
یا رب الهی العفو، یا رب الهی العفو…